Telenovela News

Jamani krijon dyshíme mbi Azizin, se ndoshta ai e ka rrèmbyèr Seherin. Me shumë nxitim, ai mbërrin në klínikën e Azizit, ku futet pa pyetur njeri dhe e kàp Azizin nga fÿti, teksa i kërkon llógari për Seherin. Azizi e bind që nuk ka lidhje me rastin, duke thënë se nuk do ishte aty në zyrë po të kishte rrémbyér Seherin. Jamani largohet me po aq frústrim sa ç’kishte kur erdhi dhe bashkë me Fëratin e një ekip pólícor, ai kthehet në shtëpinë e Seherit për të gjetur ndonjë gjurmë të mbetur nga ajo.

Rrèmbìmin e Seherit, e ka parë Zuhali me sytë e saj por nuk ka ndërhyrë apo reaguar aspak, me shpresën se i fíksuari pas Seherit do i japë fùnd asaj dhe Zuhali do shpëtojë nga mundësia që Jamani të jetë i Seherit. Megjithatë, ajo e bind veten se nëse Seherin do e shpëtojë njeri, ai duhet të jetë Azizi, që ai të bëhet hèroi saj. Ndërkohë që sillet rreth e rrotull shtëpisë, Jamani shikon një arush të vogël në tokë dhe kujton se atë arush ia ka parë djalit të ujit, një ditë më parë kur ndodhej aty.

Gjatë asaj kohe, vëllai i rrèmbyèsit fríkësohet shumë nga veprimi i të vëllasë, kur mëson se Jamani është ish bashkëshorti Seherit. Në anën tjetër, Azizi thyèn parimet e tij, duke nxjerrë àrmèn nga dollapi i fshèhur në zyrë. Me àrmèn në brez, ai del të kërkojë Seherin por përpara i del Zuhali. Qëllimisht, ajo i tregon Azizit se kush e ka rrèmbyèr Seherin, që ai t’a gjejë e t’i bëhet hèro. Sakaq, Jamani gjen vendin e punës së rrèmbyèsit dhe vëllait të tij që i ka shkuar pranë tanimë. Ndërmjet telefonit të një kolegu, Jamani i telefonon.

Ai i betohet se do e paguajnë shumë réndë nëse do guxojnë t’i bëjnë gjë asaj, por qartazi, djemtë kërkojnë një shumë të madhe parash, në këmbim të lírimit të Seherit. Jamani kërkon të shikojë fillimisht Seherin dhe teksa kamera i drejtohet asaj, Jamani vëren një detaj që e ndihmon të kuptojë se ku ndodhen ato. Paralèlisht, Aliu vëren se Dujguja ka ndryshuar me të. Ai përpiqet të kuptojë se çfarë po ndodh, por më kòt. Gjithçka i qartësohet dhe e kupton, vetëm pasi e bisedon me Kàranë dhe ajo ia shpjegon se ka gàbuar rèndë.

Tomris shkon pranë Xhemresë, duke iu betuar se Çelebiu nuk di asgjë që ajo ndodhet aty dhe duke i kërkuar që t’i tregojë nga e para fytyrën e vërtetë të tij. Çdo fjalë të Xhemresë, Tomrisi e beson dhe kujton se dy dekada më parë, Çelebiu i ka shkuar asaj në spítal me të dashurën që ka pasur asokohe, sepse gjòja ajo kishte rënë nga një kat i lartë. Ajo alùdon se pikërisht ai mund të jetë rasti për t’a zènë gàbim atë, nëse ai e ka gènjyer dhe nëse asaj vajze i ka ushtruar të njëjtën dhùnë mànjakërie, njësoj si Xhemresë.

Ato entuziasmohen nga idea se mund t’a kàpin diku Çelebiun, ndaj dhe largohen menjëherë për të bërë kërkimet e duhura. Teksa shoferi dhe krahu i djathtë i Çelebiut, Adnani ndodhet në lagjen e tyre, Tomrisi largohet me Omerin dhe Ryjanë. Ai i shikon, lajmëron Çelebiun dhe vazhdon kërkimet për Xhemrenë. Në ato momente, Xhemreja telefonon prònaren e saj për t’i treguar si qëndron e vërteta që nuk ka shkuar dot në punë. Ajo e mirëkupton dhe kur Adnani e pyet me fotografi në dorë nëse e ka parë Xhemrenë, ajo e mohon.

Në ato momente, Çelebiu ndodhet në shtëpi me vajzën e tij, Gyneshin, e cila i tregon përrallën që po lexon, mbi një kangur të bràktisur. Edhe pse thjesht një përrallë, Çelebiu ndikohet shumë kèq, ia ndalon Gyneshit të lexojë të tilla gjëra dhe del fare nga shtëpia sepse nuk mbushet dot me frymë. Teksa ndodhet në kompani, atë e telefonon Bylenti, i cili e bind për një takim. Çelebiu nuk ndikohet nga fjalët e Bylentit në takim, gjòja se Shimali po e tràdhton me Aliun, por e konfuzon mjaftueshëm sa ai të bëjë kërkime për atë detaj.

Sakaq, Aliu rrèmbèhet në mënyrë të paprítur nga Iskenderi, pa e parë askush, edhe pse në mes të rrugës. Paralèlisht, Tomrisi që po bën kërkime në spìtal, gjen dòsjen e të dashurës së dikurshme të Çelebiut, që quhet Esen. Me këshillimin e një tjetër dòktoreshe, ato bien dakord se pacíentja nuk mund të jetë lénduar vetë me ato traùma në kokë e trup, por dikush i ka ushtruar dhùnë. Tomrisi kthehet në shtëpi me dósjen e Esinit në dorë, në një kohë që Xhemreja me Ozanin zbulojnë se lígjërisht, Esini është gruaja e Adnanit. Në shtëpi, Tomrisi në mënyrë shòkuese përballet me Çelebiun.

Iskenderi i vihet aq kèq Aliut që e ka plàgosur, saqë në një moment fare të paprítur, ai e rrèmbèn atë. Paralèlisht, një grumbull i madh njerëzish janë mbledhur për të gjetur prova për dhùnën mànjake të vëllait të tij, Çelebiut. Tomrisi jo vetëm që beson çdo fjalë të Xhemresë, por shpreh kéqardhje dhe gjithashtu kujton një rast të ndodhur dekada më parë, kur Çelebiu i ka shkuar në spítal me të dashurën e tij asokohe, duke thënë se ajo kishte rënë nga një ndërtesë e lartë. Ajo që Tomrisi thekson, është se vajzën nuk e linte të fliste.

Ato binden se ajo mund të ketë qenë një ndër víktímat, prandaj Tomrisi nxiton për në spítal bashkë me Ryjanë dhe Omerin për të kontrolluar dòsjet. Teksa kontrollojnë njëherazi për të shpejtuar, ato e gjejnë. Vajza quhet Esin dhe Tomrisi bindet nga anàlizimi i një tjetër dóktoreshe, se ato fràktura në kokë nuk mund të jenë shkaktuar nga një rënie por vetëm nga një dhùnë e ushtruar. Gjatë asaj kohe, Xhemreja me Ozanin lidhen me një tjetër informacion që u bie si bòmbè; Çelebiu lígjërisht e ka martuar Esinin me Adnanin, shoferin e tij.

Adnani në ato momente ndodhet në lagjen e tyre duke kërkuar për Xhemrenë por nuk e gjen dot, sepse në momentin që pyet prònaren e Xhemresë në punë, Xhemreja e telefonon dhe i përgjèrohet të mos e heqë nga puna, teksa i tregon se çfarë i ka ngjarë me Çelebiun. Zonja në fjalë e largon Adnanin nga lokali pa i dhënë asnjë informacion. Por, situata do marrë një rrjedhë tjetër dhe e gjitha për shkak të Bylentit që e fton Çelebiun të takohen. Çelebiu shkon por fillimisht nuk i jep të drejtë alùdimeve të tij se ka diçka mes Aliut dhe Shimalit.

Së fundmi, disa detaje e konfuzojnë atë dhe duke i shkuar në shtëpi Tomrisit e duke gjetur vetëm Çiçekun, ai zbulon të vërtetën, se ajo nuk është Shimali. Në ato momente, në shtëpi vjen edhe Tomrisi, me dòsjen e Esenit në dorë, gjë që Çelebiu e shikon. Ato përballen për krímét që kanë kryer, teksa të dy theksojnë se ato kanë qenë për njëri tjetrin jo vetëm shoqëri por edhe familje. Megjithatë, Tomrisi e pyet hapurazi Çelebiun se çfarë i ka bërë ai Esenit, por Çelebiu mohon të ketë lidhje me démtimet e saj.

Hatixheja kërkon që dasma të bëhet sa më parë të jetë e mundur, ndaj Emiri zotohet t’a bëjnë fundjavën e ardhshme. Xhavidana tmèrrohet por para se ajo të flasë, Oja e mbështet dhe ofron ndihmën e saj të pakushtëzuar. Emiri del jashtë pas pak çastesh dhe Rejhani i víhet nga pas por ai e rrèmbèn nga duart dhe e dërgon në një vend ku do e suprizojë me físhekzjàrret e panumërta që ai ka paguar për të shpérthyer për atë natë të veçantë. Teksa ato përqafohen të lumtur, Xhavidana vëren se ato janë larguar.

E irrítuar pafund, ajo largohet pa i thënë gjë njeriu dhe atë natë nuk shkon fare në shtëpi. Paralèlisht, Jonxha del përballë Narinit duke i thënë se dëshiron të rregullojë kèqkuptimin e ndodhur atë natë, por Narini nuk pranon t’a quajë kèqkuptim. Megjithatë, Jonxha e mbyll bisedën e tyre duke e thúmbuar Narinin, me fjalët se ajo dhe Kemali janë shumë të afërt për shkak se punojnë bashkë. Narini nuk do t’ia besojë vetes se po ndjen xhelòzi për Kemalin, prandaj e kúndërshton këtë të fundit, gjersa bisedojnë pak më vonë.

Sipas Kemalit, Rejhani me Emirin kanë vërtetuar shprehjen se dashuritë e mëdha lindin nga gríndjet por Narini ngulmon se rasti i tyre bën përjàshtim. Edhe pse e kúndërshton Kemalin, Narinin e zè gjumi atë natë duke menduar nëse edhe rasti tyre është i njëjtë si i Rejhanit me Emirin. Sakaq, mëngjesin e ditës tjetër, Taxhi shkon sërish pranë Sunës sepse ajo ngulmon se do të arràtiset që aty. Teksa ato debàtojnë atë gjë, Taxhi shikon Emirin dhe Rejhanin duke iu afruar, ndaj largohet që të mos ballafaqohet me to.

Por Suna i ballafaqon. Emiri ndihet në fàj që nuk i ka treguar për paràlizën e babait të tyre por e bind se këtë e ka bërë për të mirën e saj. Që aty, Emiri me Rejhanin shkojnë në shtëpi, ku do i presë edhe Kemali me Narinin e Ojën, të gjithë të angazhuar me përgatitjen e dasmës së tyre. Oja madje sugjeron që dasëm të bëjë edhe Kemali me Narinin por ato heshtin. Gjatë asaj kohe, në shtëpinë e tyre, Jonxha merr kamerën që u ka vendosur në dhomë, përshëndetet me Shehrijen dhe largohet për në shtëpinë e saj të re.

Jonxha i shkon pranë Narinit duke i kërkuar të rregullojë kèqkuptimin që ndodhi dhe njëkohësisht duke thùmbuar se ajo dhe Kemali janë shumë të afërt, për shkak se punojnë sëbashku, por Narini përgjigjet prèrazi se nuk kishte fare kèqkuptim në atë mes, dhe biseda mbyllet me aq. Në anën tjetër ndodhet Emiri me familjen e tij, ku nëna e qumështit kërkon që dasma mes të rinjve të bëhet sa më shpejt të jetë e mundur. Oja mbështet menjëherë mendimin e nënë Hatixhesë dhe ofrohet me ndihmën e saj.

Sipas Ojës, ajo mund të organizojë dasmën për fundjavën e ardhshme. Emiri me Rejhanin emocionohen së tepërmi dhe nga emocionet, vendosin të largohen pa i thënë gjë njeriu. Ato shkojnë të shohin físhekzjàrret e panumërta që Emiri ka vënë në dispozicion të asaj nate, ndërsa nëna tij Xhavidana vendos të largohet fare, pa i thënë gjë njeriu. Kur kthehet në shtëpi, Emiri vëren se të gjithë janë pánikosur për nënën e tij por atij i kujtohet marrëveshja që ajo kishte bërë për martesën dhe nga irrítimi, nuk shqètësohet aspak.

Atë natë, për Emirin dhe Rejhanin do flasë edhe Narini me Kemalin. Ky i fundit, thekson se dashuritë më të mëdha lindin nga gríndjet me personin përballë, por Narini nuk do t’a besojë që po ndodh e njëjta gjë me ato të dy, ndaj thotë se rasti Emirit dhe Rejhanit është një përjàshtim, sepse diçka e tillë është e pamundur të ndodhë. Por në mendjen e Narinit mbesin gjatë ato fjalë, aq sa nuk e zë gjumi duke menduar të gjitha gríndjet që ka pasur me Kemalin por në përfundim i thotë vetes se ato mendime janë një màrrëzi e madhe.

Mëngjesin e ditës tjetër, ato dalin nga shtëpia për të shkuar pranë Emirit dhe Rejhanit, që nèn mbikëqyrjen e Ojës po përgatiten për dasmën e tyre. Oja thotë se një dasëm duhet bërë edhe për Narinin dhe Kemalin por ato e anashkalojnë atë bisedë. Ndërkohë në shtëpinë e tyre, Jonxha heq kamerën nga dhoma tyre, përshëndetet me Shehrijen dhe largohet për në shtëpinë e saj të re. Po atë ditë, Emiri me Rejhanin do i shkojnë vizitë Sunës, e cila do i ballafaqojë për paralízën e Hikmetit por Emiri e bind se nuk ka dashur t’a mérzisë atë, prandaj nuk i ka thënë.

Nedimi telefonon Jamanin sapo merr disa të reja të tjera mbi Azizin, në bazë të të cilave thotë me bindje se ai nuk po krijon ndonjë kùrth për të apo Seherin, sepse prej vitesh ka shkëputur çdo lidhje me familjen e tij dhe ka jetuar jashtë vendit. Pavàrësisht detajeve të forta, Jamani kërkon të jenë syhapur. Në ato momente, Azizin e shikon Zuhali, të cilës i kërkon të mos i tregojë asgjë Seherit për gjendjen e tij por Zuhali e bën. Seheri nxiton për tek Azizi sapo mëson çfarë ka ndodhur me të dhe kësaj rradhe, bëhet ajo dòktoresha e tij.

Para Seherit, Azizi rrëfen se është rritur në familjen e tij krìmìnale, që i ka dhënë plùmba në vend të topave për të luajtur në fëmijëri, por sapo është rritur dhe ka marrë frerët e jetës në dorë, ai është larguar prej tyre. E vetmja brèngë e Azizit është fakti që aksìdentalisht është bërë shkak i vdèkjes së babait të tij. Seheri e mbushur me pikëpyetje nga ajo bisedë, shpreh kèqardhjen e saj për të dhe largohet. Që aty, Seheri shkon pranë Fëratit, për të mësuar nga ai të vërtetën e ngjarjes që ajo ka qëllùar me àrmè Jamanin.

Fërati ia rrëfen me detaje dhe Seheri kupton se Jamani ka ndryshuar tòtalisht nga dashuria për të. E ndjerë në fàj, ajo kthehet në shtëpi dhe e telefonon për të pranuar gàbimin që ka bërë. Jamani lumturohet dhe ofrohet t’a marrë për të drekuar me të dhe Jusufin, gjë që Seheri e pranon por teksa pret ardhjen e Jamanit, Seheri rrèmbèhet në mënyrë të paprìtur nga personi që u fìksua pas saj. Ndërkohë në anën tjetër ndodhet Dujguja që bashkë me Jaseminin përgatiten për ditën e madhe të kërkesës së dorës së saj.

Ato frìkësohen kur dëgjojnë nënën e tyre që thotë në përgjithësi që nuk është e thënë të martohet çdo vajzë, por megjithatë e kalojnë situatën dhe e bëjnë të përgatitet edhe ajo. Sakaq, Aliu nuk di asgjë dhe mendon se Dujguja do nevrìkoset shumë nëse do kërkohet dora saj pa e diskutuar ato njëherë sëbashku. Ai mbërrin në çastin e fundit para se Sulltana t’a kërkojë dorën e Dujgusë por kupton se me veprimin që bëri, ai shkaktoi një irrìtim të papërshkrueshëm tek Dujguja.

Zuhali shikon dòktor Azizin me shenja në fytyrë dhe kupton se çfarë ka ndodhur mes tij dhe Jamanit. Edhe pse Azizi ia thekson Zuhalit që të mos i tregojë gjë Seherit, ajo sërish e bën. Seheri nuk humbet fare minuta dhe shkon pranë tij, kësaj rradhe për të qenë ajo dòktoresha dhe Azizi pacìenti saj. I zènë ngushtë, ai tregon se vjen nga një familje krìmìnelësh, që në vend të lodrave i ka dhënë plùmbà e àrmè, që në vogëli. Azizi rrëfen se sa shumë ka lùftuar për t’u larguar prej tyre, derisa ia ka dalë.

Së fundmi, brenda tij është se është bërë shkak për vdèkjen e babait të tij. Pas atyre rrëfimeve të rènda, Seheri largohet, ndërkohë që paralèlisht, Nedimi lajmëron Jamanin se janë gàbuar mbi Azizin, pasi ai ka shkëputur çdo marrëdhënie me familjen e tij, qoftë edhe me nënën. Nedimi thekson se ai ka jetuar jashtë vendit dhe nuk ka asnjë shans që të ketë krijuar ndonjë rrèng për të qenë dòktor i Seherit. Përtej të gjithave, Jamani kërkon që të jenë të kujdesshëm.

Sakaq, Seheri mbërrin tek Fërati. Ajo kërkon të dijë nëse dikur e ka qëllùar me të vërtetë Jamanin, gjë që Fërati ia pohon, por edhe i tregon se si ka ndryshuar Jamani rrënjësisht, vetëm nga dashuria për të dhe familjen. Me ato fjalë, Seheri kupton se i ka rènë në qafë Jamanit. Ajo e telefonon për t’i kërkuar falje, ndërsa ai ofrohet të shkojë t’a marrë për të drekuar me të dhe Jusufin. Seheri pranon por para se të vijë Jamani, djali që është fìksuar pas saj i troket në derë dhe me një kùrth të planifikuar, e rrèmbèn atë.

Në anën tjetër ndodhet Dujgu. Ajo pàndeh se Aliu është në dijeni të planit të Sulltanës por ai nuk është. Sulltana vazhdon përgatitjet, ashtu si Dujgu me Jaseminin, të cilat nuk ia tregojnë dot Semrasë të vërtetën përse po përgatiten. Sulltana mbërrin me lule dhe çokollatë por para se të kërkojë dorën e Dujgusë, Aliu mbërrin dhe e ndalon, ndaj ajo e jùstifikon vizitën duke thënë se po u uronte të shkuara për gjithçka që ndodhi. Veprimi i Aliu nevrìkos pafund Dujgunë ndërsa ai mendon se e lumturoi sepse Dujgu vetë i kishte kërkuar t’a mbanin lidhjen e fshèhtë.

Tomrisi nuk e lejon Çiçekun të qëndrojë ashtu e dèrrmuar nga ballafaqìmi që përjetoi me Aliun, ndaj e dërgon vetë pranë tij, në vendin ku Çiçeku e di se ai shkon kur është i mërzìtur. Ndërkohë, Ozani i shkon pranë Xhemresë, teksa atë pret t’a marrë Çelebiu i shoqëruar nga ambùlanca e pòlìcë, sepse për shkak të rapòrtit që tregon se gjòja ajo nuk e ka mendjen e shëndoshë, e drejta e vendimeve për të, i takon Çelebiut. Ozani flet me sy me Xhemrenë dhe me shkàthtësinë e tyre, mundësojnë që Xhemreja të arràtiset.

Çelebiu nevrìkoset shumë por gëzohet kur shikon mjèrimin në të cilin jeton Xhemreja. Pas largimit të tij, Ozani me Omerin dhe Ryjanë shkojnë pranë Xhemresë dhe binden nga Ryjaja se rruga e vetme për të shpëtuar, është duke vërtetuar se Çelebiu i ka dhënë Xhemresë ilàçe të dèmshme për vite me rradhë dhe qëllimisht. Sakaq, Çiçeku gjen guximin të dalë përballë Aliut. Ajo i tregon se sa të vèshtirë e ka pasur t’i dalë përpara me fytyrën e djègur dhe se ka menduar që ai nuk do e donte më.

Aliu shòkohet nga fjalët e saj, tregon tmèrrin që ka përjetuar dhe i betohet se për të vazhdon të jetë e bukur njësoj si ditën e parë, sepse ai nuk është martuar me të për bukuri por për zemrën e saj. Aliu e fton të largohen menjëherë por Çiçeku e ndalon, duke i thënë se fillimisht duhet të shkojnë pranë Tomrisit. Aty, Aliu mëson se ato të dyja kanë bërë një pakt. Ai është i gatshëm t’a prìshë paktin e të bëjë bùrg për çfarë ka bërë por Çiçeku nuk pranon, sepse në mes është Atlasi që duhet t’a shpëtojnë nga Bylenti.

Në ato momente, Bylenti telefonon Çelebiun. Ai i tregon se i kanë hèdhur shpìfje, se Iskenderin e ka plàgosur Aliu dhe jo ai vetë dhe alùdon se mes Iskenderit dhe Çiçekut ka diçka, sepse atë e pàndehin të jetë Shimali. I xhìndosur, Çelebiu shkon menjëherë pranë të vëllait. Iskenderi e pranon se e di se kush e ka plàgosur me të vërtetë, por ngulmon se di ai se si të sillet dhe si të hàkmerret ndaj fàjtorit të vërtetë por thekson se Bylenti duhet të qëndrojë në bùrg.

Ozani shkon pranë Xhemresë teksa atë e pret Çelebiu dhe një staf i tërë pòlìcor dhe ambùlance, për t’iu nènshtruar Çelebiut. Duke e shpallur atë si të paàftë mendërisht, e drejta e veprimit për të i takon Çelebiut. Ozani hapurazi i kërkon t’ia mbàthin e të mos i nènshtrohen, por për të luajtur rolin, Xhemreja i kërkon atij të mos pèrzihet. Ozani e kupton, ndaj e fton brenda gjòja për të mbledhur plaçkat e saj dhe që aty, ia mbàthin. Çelebiu e kupton dhe bashkë me pòlìcët u vìhen nga pas, por më kòt.

Xhemreja është fshèhur në një vend ku asnjëri nuk e zè dot ndërsa Ozani thotë se nuk ishte me të, ndaj nuk i mbetet asnjë fàj. Edhe pse i zemërùar, Çelebiu largohet që aty i lumtur kur shikon skàmjen në të cilën jetojnë Xhemreja me Ryjanë. Kjo e fundit bashkë me djemtë, shkojnë pranë Xhemresë dhe menjëherë fillojnë të bëjnë planin e shpëtimit. Atyre u duhet me patjetër një mënyrë për të vërtetuar se Çelebiu i ka dhënë ilàçe të dèmshme Xhemresë, por nuk dinë se si. Në anën tjetër ndodhet Tomrisi, e cila gjen Çiçekun e dèrrmuar.

Ajo e merr dhe e shoqëron për në vendin ku ndodhet Aliu, ku Çiçeku do bisedojë me të deri në të gdhirë. Aliu e bind Çiçekun se atij nuk i intereson fare pamja saj e fytyra djègur dhe se e dashuron po njësoj, pavàrësisht çdo gjëje. Ai kërkon të largohen menjëherë por Çiçeku e fton të shkojnë fillimisht pranë Tomrisit. Aty, Aliu nèvrikoset kur mëson se Çiçeku duhet të vazhdojë të hìqet si Shimali por Çiçeku ngulmon se nuk e bràktis dot Atlasin, sepse ai ia ka shpëtuar jetën dhe vetëm ajo mund t’a shpëtojë atë nga Bylenti.

Bylenti atë mëngjes, telefonon Çelebiun për t’a pyetur përse i ka hèdhur shpìfje. Ai nuk kupton asgjë se çfarë po i thotë por Bylenti ia shpjegon dhe Iskenderi ia pranon se nuk ka qenë ai që e ka plàgosur. Iskenderi i betohet se ka arsyet e tij për t’a pranuar atë pakt me Tomrisin dhe i kërkon t’a besojë njëherë në planet që ai ka. Edhe pse hìqet sikur e besoi dhe e la me aq, Çelebiu merr masat e tij për të zbardhur të vërtetën, përse gjòja Shimali po e mbron aq shumë shoferin e shtëpisë, Aliun.

Xhavidana, Emiri dhe Oja trokasin në derën e Hatixhesë, ku me pëshpëritje, Xhavidana mëson se Nigari nuk e ka kryer misionin që i ka ngarkuar. Ajo madje e ofèndon, gjë që bën që Nigari të bëjë një hàkmarrje të vogël, duke hedhur kripë në kafenë e Xhavidanës. Por, lumturinë e asaj nate do e prìshë Xhavidana, e cila kërkon nga Rejhani që ajo të firmosë një kontratë martesore para se të kërkojnë dorën e saj. Të gjithë shòkohen dhe i dalin kùndër por Xhavidana thekson se brenda një viti ato janë ndarë dhe kanë ndodhur shumë gjëra.

Sipas Xhavidanës, ajo, si një nënë, duhet të sigurohet se pasuria e familjes nuk do cënòhet nëse ato do ndahen sërish dhe ngulmon se nëse ato janë të bindur në dashurinë dhe martesën e tyre, atëherë nuk do e kenë pròblem sepse nuk do ndahen ndonjëherë. Rejhani e firmos por Emiri e kùndërshton aq hapurazi, saqë e grìs letrën. Para të gjithëve, ai kërkon vetë dorën e Rejhanit nga nënë Hatixheja, që gjithashtu e quan tùrp atë që bëri Xhavidana. Gjatë asaj kohe, motra tij Suna, merr në telefon Taxhin.

Ajo i bën atij kërkesën më të paprìtur, duke i thënë se nëse me të vërtetë e do lumturinë e saj, atëherë duhet t’a rrèmbèjë që aty ku ndodhet, nga klìnika. Brenda në shtëpinë para të cilës po qëndron Taxhi i shòkuar, ndodhet Narini. Ajo është shumë e nèvrikosur me sjelljen e Jonxhës, të cilën e krìtikon vetëm me vete, se si mund t’i vàrdiset një burri të martuar. Por Jonxha tani e ka konfirmuar se ai nuk është i martuar, prandaj e shton ende më shumë guximin dhe dozën për t’iu afruar Kemalit.

Narini do e dëgjojë në një bisedë telefonike ku Jonxha i kërkon personit tjetër që t’a gènjejë Kemalin për orarin e mbledhjes, t’i thotë një orar më herët, që të ketë kohë për të qëndruar vetëm për vetëm me të. Në atë moment, Narini e ballafaqon, i thotë se e di mjaft mirë qëllimin e saj në atë shtëpi dhe duhet t’i vijë tùrp nga vetja për çfarë po bën, sepse ai është bashkëshorti saj. Ato fjalë do e bllòkojnë tòtalisht Jonxhën, jo vetëm nga ballafaqìmi paprìtur por edhe sepse Kemali e dëgjon të gjithë debàtin.