Month: June 2023

Feriti mrekullohet nga përkujdesja e Doasë ndaj tij, derisa në shtëpinë e Aishes mbërrin Koraji. Ky i fundit e quan Doanë “bija ime” prandaj dhe Aisheja debaton me të, i kujton se kush është i ati Doasë dhe Koraji largohet.

Paralelisht, Jamani po ia mbath me Nanën dhe në atë moment telefonon Feritin, pa e ditur se po i dhuron atij gjithë lumturinë e botës. Jamani kërkon ndihmë për gjetjen e një personi dhe Feriti me nxitim shkon për në punë.

Ndërkohë, për të kapur fajtorin punon edhe Nana. Ajo arrin të zërë një person teksa ndodhet ende me Jamanin por sapo ai person hap gojën të flasë, një plumb i merr jetën. Atë e qëllon Nedimi, për të shpëtuar veten.

Veprimin e tij, Nedimi e justifikon para Jamanit sikur e bëri për t’a mbrojtur dhe që t’a bindë, ia dorëzon atij armën në dorë e i thotë se është i gatshëm të vdesë nga dora tij nëse e dyshon diçka të tillë.

Doa kujdeset për Feritin që plogështohet i tëri nga mendimi se Jamani ka vdekur. Pa e ditur se është babai saj biologjik, ajo kujdeset për të, derisa në shtëpi vjen Koraji. Ky i fundit, debaton me Aishen dhe largohet nga shtëpia.

Ai e përmend Doanë si të ishte realisht vajza tij, ndaj Aisheja ia thekson se nëse do vazhdojë me të tilla budallalliqe, nuk do e lejojë më t’a shohë të voglën. Sakaq, njerëzit e Nedimit po kërkojnë Jamanin por pa rezultat.

Menjëherë të nesërmen në mëngjes, Jamani telefonon Feritin për të kërkuar ndihmë prej tij. Feriti gëzohet aq sa përlotet dhe menjëherë fillon punën. Ndërkohë, Jamani me ndihmën e Nanës, arrin të zërë një person.

Sapo ai hap gojën të flasë, Nedimi e qëllon me plumb dhe e vret por këtë e justifikon sikur e bëri për t’a mbrojtur Jamanin. Që ky i fundit të mos dyshojë fare, Nedimi ia dorëzon armën Jamanit, duke i thënë se nëse dyshon tek ai, le t’a vrasë më mirë.

Muzo vëren që Sedati nuk çuditet fare për vdekjen e Hajriut, ndaj dhe e pyet veçmas nëse e ka ditur që më parë, por Sedati e mohon diçka të tillë. Megjithatë, nuk e mungon ndihmën e tij ekonomike në rastin në fjalë.

Ai, pa ia kërkuar askush, mbulon të gjithë shpenzimet e ceremonisë mortore dhe të gjithëve u shtohet respekti për këtë devocion që bën. Pas ceremonisë mortore, Sedatit i mbetet mendja tek vajzat e Hajriut, ndaj u dërgon atyre ëmbëlsira.

I fundit që e mëson këtë mirësi të Sedatit, është babai tij, i cili përlotet dhe e pyet se çfarë e bëri të ndryshojë kaq shumë. Sipas Sedatit, arsyeja kryesore është nëna tij e ndjerë, Gylxhihana, të cilës ai i kishte dhënë fjalën se do bëhej shembullor.

Ndërkohë, në shtëpinë e Hajriut, vajza tij e vogël vijon të mos flasë me asnjë njeri. Ajo as nuk qan, as nuk ha apo pi dhe as nuk flet. Për këtë, Bilura kërkon ndihmën e Sedatit me psikologen e tij dhe ai menjëherë përgjigjet.

Lajmi i vdekjes së Hajriut i lë të gjithë pa fjalë por ende më pa fjalë mbesin kur mësojnë se Sedati, në mendjen e tij, i ka mbuluar të gjitha shpenzimet e ceremonisë mortore të tij.

Për më tepër, në përfundim të ceremonisë, ai ka dërguar dy ëmbëlsira të vogla në shtëpi, për vajzat e Hajriut, pamja e të cilave ia ka këputur shpirtin atij. Gjesti i Sedatit, e përlot shumë Rafetin.

Ai kërkon të dijë se çfarë ka ndodhur në jetë që e ka bërë të ndryshojë rrënjësisht dhe për këtë, Sedati rrëfen se i ka dhënë fjalën nënës së tij të ndjerë, që një ditë do bëhej ashtu siç ajo donte që ai të ishte.

Mirësitë e Sedatit përfliten edhe në shtëpinë e xhenazes, por nuk e ndryshojnë dot gjendjen e vajzës së vogël të Hajriut, e cila as nuk qan, as nuk ha dhe as nuk flet me njeri.

Emiri nuk i afrohet assesi fëmijës së tij. Sa herë që e shikon apo e dëgjon, atij i kujtohet vetëm vdekja e Emirit dhe pavarësisht përpjekjeve të Hikmetit dhe Ojës, ai nuk pranon as t’a prekë me dorë.

Si të mos mjaftonte, Emiri e mbyll me çelës dhomën që sëbashku me Rejhanin kishte përgatitur për fëmijën e tyre, duke mos lejuar që atë t’a fusin brenda. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Narini.

Ajo mbetet pa fjalë nga vizita e motrës së saj, Kumru, aq sa edhe nuk e fton brenda por zemërgjerësia e Kemalit do e marrë Kumrunë brenda shtëpisë. Ai e fton e më pas i lë vetëm për vetëm motrat.

Gjatë gjithë kohës, Kumru aktron, që të futet në zemrën e Narinit dhe të përfitojnë nga pasuria në të cilën Narini për momentin jeton. Para se të largohet, Kumru fshehurazi merr kartën e Kemalit ku shkruhet numri tij personal.

Kumru arrin të futet brenda në shtëpinë e së motrës, vetëm ndërmjet ftesës së Kemalit, pasi vetë e motra, Narini, nuk e fton dot sepse as që i flet dot, qoftë edhe një fjalë. Pasi futen brenda, Kemali i lë të vetme.

Kumru përpiqet të jetë emocionale duke aktruar me lot të rremë, duke përmendur jetesën e saj të vështirë dhe duke shpresuar që të përfitojë sadopak nga pasuria që gëzon Narini por kjo e fundit nuk flet fare.

Para se t’u largohet nga shtëpia, Kumru merr fshehurazi kartën e punës së Kemalit ku shkruhet numri tij personal. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Emiri, që nuk pranon assesi t’a prekë me dorë fëmijën e tij.

Djali i porsalindur i kujton vetëm vdekjen e Rejhanit, ndaj dhe mbyll me çelës edhe dhomën që dikur ka përgatitur bashkë me Rejhanin, që askush të mos futet brenda, as fëmija tij.

Nana futet në zyrën e Jamanit duke qarë e duke kthyer në mendje çdo kujtesë për të, por më vonë zbret pranë të tjerëve, për t’ua ndaluar edhe atyre të besojnë se Jamani ka vdekur. Më kot, të gjithë përveç Nanës e besojnë.

Së paku, ajo i bind se diçka të tillë nuk duhet t’ia thonë Jusufit. Sapo merr të largohet nga shtëpia për të kërkuar Jamanin, asaj i del para Nedimi, i cili e shoqëron deri në vendin e ngjarjes e më pas e lë aty, të vetme.

Nedimi vetë kthehet në kompani, ku feston bashkë me ortakun e tij, Feritin. Ato të dy i dëgjon Feriti duke thënë se tanimë do fillojë çdo gjë nga e para dhe teksa e thonë këtë, ato qeshin me njëri tjetrin, gjë që Feriti e shikon dhe krijon dyshime.

Pasi i merr në pyetje përciptazi, Feriti kthehet në komisariat, ku shikon që Aisheja është rikthyer në punë, vetëm për t’i qëndruar atij afër. Gjatë asaj kohe, Koraji, në anën tjetër, po përdor emrin e Aishes për të kërkuar para borxh.

Feriti është pafund i trishtuar nga mendimi se Jamani mund të ketë humbur jetën dhe ashtu si Nana, edhe ai futet në kujtimet që ka me të. Pranë, Feriti i shkon Aisheja, e cila lë pas dore shëndetin dhe rikthehet në punë për të.

Paralelisht, kundër Aishes po punon Koraji. Ai përdor emrin e saj për të kërkuar një borxh shumë të madh, të cilin e merr. Sakaq, Nana përpiqet t’i bindë familjarët se Jamani nuk ka vdekur por nuk ia del dot.

Ajo, të paktën i bind që Jusufit të mos i tregojnë asgjë dhe pavarësisht se bien dakord, hallë Akça nis përgatitjet për ceremoninë mortore. Ndërkohë, Nedimi ndodhet në kompaninë e Jamanit, në kolltukun e tij duke festuar me ortakun.

Do jetë Feriti ai që do e gjejë Nedimin të ulur në kolltukun e Jamanit, të buzëqeshur dhe duke thënë se tanimë është koha që çdo gjë të fillojë nga e para, ndaj dhe të dy ato, Feriti i shikon si kandidatë për të qenë fajtorët.

Berku kërkon me patjetër një shpjegim nga Ajbyke, për arsyen përse ajo e braktisi aq papritur. Duke mos guxuar dot t’i thotë të vërtetën, Ajbyke i thotë se nuk ka më pëlqim për të.

Fjalët e saj e godasin në zemër si shigjetë dhe si të mos mjaftonte, krijojnë një dyshim tek ai. Vetëm pak orë më vonë, ai e shikon Ajbykenë në telefon duke qeshur, njëherazi me Tollgën në telefon duke qeshur.

Ndonëse ato po shkruajnë m e persona të ndryshëm, Berku mendon se ato po qeshin me njëri tjetrin dhe menjëherë reagon keq, duke shpërthyer e duke i akuzuar të dy, gjë që e ul ende më shumë Berkun.

Pas atij çasti kulminant, Tollga nuk e përmban veten gjithashtu. Mu në mesin e të gjithëve, ai i thotë Xhemilesë se e pëlqen shumë dhe nuk e heq dot nga mendja, sado që mundohet.

Emiri është i vendosur të largohet nga shtëpia por babai tij Hikmeti nuk e toleron dot diçka të tillë. Prandaj, ai telefonon policinë, denoncon Emirin për ndeshjet e paligjshme që bën dhe në këtë formë, ndalon ikjen e tij.

Emiri shoqërohet në komisariat, ku dhe mëson se babai tij e ka denoncuar por pavarësisht kësaj, ai ia del që të lirohet që aty. Sakaq, në anën tjetër ndodhet motra e Narinit, Kumru, dhe nëna e tyre.

Nëna insiston që të largohen dhe për këtë shprehet e vendosur, ndërsa Kumru ngulmon që të qëndrojnë. Brenda vetes, Kumru ushqen shumë xhelozi për Narinin, si për dashurinë që nëna tyre ka për të, si për shtëpinë ku jeton.

Fshehurazi nënës së saj, ajo del nga hoteli ku po qëndrojnë dhe i troket në shtëpi Narinit, të cilën e sikletos duke e quajtur “motër” dhe duke i kërkuar që të futet brenda në shtëpinë e saj.