AMANETI/ Dujgu merr një làjm shumë të rèndë për shëndetin e saj

Aliu del nga spítali për të shkuar në një shtëpi që e ka menduar për veten dhe Dujgunë, pas martese. Ai e telefonon për t’ia treguar me kamera dhe gjëja e parë që ka blerë për atë shtëpi, është një shtrat fëmijësh, duke i treguar kështu Dujgusë, se sa shumë do ai që të kenë menjëherë fëmijë. Dujgu lumturohet dhe e aprovon, por çdo gjë do shùhet pas asaj telefonate. Dujgu ndodhet e vetme në dhomën e saj të spítalit, kur dòktoresha i shkon pranë, për t’i treguar me shumë kéqardhje se plàga që i ka shkaktuar thíká, ka lënë një pasòjë të madhe.

Ajo i ka démtuar një pjesë të trupit që nuk e lejon dot Dujgunë më që të mund të mbetet shtatzènë e të bëhet nënë. Làjmi bie si një bómbé për Dujgunë që shpérthen në lòt. Atë e gjen Jasemini duke qàrë me dénesë dhe ndonëse mérzitet shumë kur mëson për çfarë po qàn, ajo sërish flet më me optimizëm, duke thënë se do mjèkohet në disa mjèkë derisa do e gjejnë zgjidhjen. Aliu shkon pranë tyre jo shumë më vonë dhe i gjen të përqafuara e mes lótësh, por ato nuk i tregojnë si qëndron e vërteta.

Sakaq, në anën tjetër, Zijai e merr veten, ngrihet nga shtrati dhe shkon pranë Çiçekut që po punon në kuzhinë bashkë me të tjerët. Ai i vendos një vello mbi kokë dhe i kërkon të mos presin më për t’u martuar, gjë që Çiçeku e pranon pa hezituar për asnjë çast të vetëm. Teksa të gjithë duartrokasin vendimin e tyre për martesë, Seheri i është vénë nga pas Jamanit ndërsa Jamani Azizit. Ky i fundit vrapon për të shpëtuar por shumë shpejt do ndalojë, për shkak të ármés që nxjerr Jamani, duke ia drejtuar atij.

Përveçse është i bindur që Azizi e ka gràbitur Zijain, tani, Jamani shikon në dorën e tij një orë. Ajo është ora që Idrisi ia dha, gjòja se ka qenë e babait të tyre por në të vërtetë ka qenë e vëllait të vdèkur të Jamanit, babait të Jusufit. Sapo tenton të tërheqë këmbëzën për t’a vràrè, Seheri u shkon pranë dhe e shpëton Azizin. Jamani névrikoset shumë me ndërhyrjen e Seherit por nuk i tregon për orën e Jalçinit. Ndërsa Seheri, me sytë e përlòtur i kujton atij se për të qenë sëbashku, ajo ka kushtin që ai të mos bëhet vràsès qëllimisht.