Telenovela News

Ryja péson një zhgénjim shumë të madh kur shikon Zejnebin duke u puthur me Omerin në buzë, ndaj dhe largohet mes lòtësh, pa i dhënë Omerit një mundësi që të flasë. Ndërsa Omeri, vendos t’a lërë atë natë Ryjanë që të qetësohet. Të nesërmen në mëngjes, ai i del përpara me një unazë në dorë, duke i propozuar për martesë. Aq sa surprizohet, Ryjaja edhe shòkohet, sepse pretendonte t’i flisnin próblemet dhe jo t’i mbulonin me një propozim, por Omeri i bën të qartë se kështu është ai.

Për dhùnën ndaj kolegëve të saj ngulmon se do bënte përherë të njëjtën gjë nëse do ishte në të njëjtën situatë, ndërsa për Zejnebin, betohet se e ka puthur ajo në mënyrë të paprítur, sepse ishte e pirë. Ryjaja nuk pranon asnjërin prej sqarimeve dhe kthen mbrapsht unazën, duke refuzuar propozimin. Sakaq, atë ditë do ndodhë një tjetër puthje, e palèjuar. Xhemreja mëson disa informacione të reja mbi Çelebiun dhe ortàkun e tij por për  t’ia përcjellur Ozanit, ajo vendos të shkojë vetë pranë tij.

Xhemre lë telefonin në kompani dhe largohet por largimi saj vërehet nga Adnani, i cili lajmëron Çelebiun dhe menjëherë kuptojnë se ku mund të ketë shkuar ajo. Ato i víhen nga pas, ndërkohë që Xhemre është takuar me Ozani në lagjen e tij, ku ajo i betohet se nuk jeton dot nëse atij i ndodh diçka, ndaj duhet të bëjë shumë kujdes. Në momentin e fundit, ato shkëmbejnë një puthje në buzë, që ndodh për herë të parë dhe fati do që atë puthje t’a shikojë edhe Çelebiu, i cili çuditërisht nuk reagon fare ndaj tyre.

Ai kthehet në makinë dhe Adnanit i jep urdhërin e vràsjès së Ozanit. Brenda asaj dite, Çelebiu mëson se Iskenderi ka marrë péng Bylentin, ndaj e telefonon për t’i thënë se nëse nuk do e léshojë brenda një ore, ai do e denòncojë në pólíci për gràbitjen e tij. Çelebiut i duhet Bylenti për të zènë Tomrisin ndërsa Iskenderit i duhet që ai të largohet, që Atlasi dhe Çiçeku të jetojnë të qetë, ndaj nuk i bindet vëllait por kércénon Bylentin, duke i thënë se nëse nuk do marrë biletën dhe paratë për t’u zhvendosur diku tjetër, ai do e vràsè.

Ryjaja përjeton një dhímbje të madhe brenda vetes kur shikon Omerin duke u puthur në buzë me Zejnebin, por nuk e di se kjo e fundit iu hódh në fytyrë. Ajo largohet pikërisht në momentin që do fliste me Omerin për t’u sqaruar por Omeri nuk i shkon dot nga pas për atë natë. Ai vendos t’i dalë përpara ditën e nesërme, me një surprizë të paprítur po aq sa të madhe; me një unazë martese në dorë dhe me propozimin e nxjerrë nga goja tij. Ryjaja e shikon me çudi të madhe se si ai po përpiqet t’a mbulojë një pròblem me një tjetër.

Omeri sqaron njëherë e mirë se sa për dhùnèn që shfaqì me kolegët e saj, nuk është i penduar, se do bënte gjithmonë të njëjtën gjë dhe madje është i lumtur që e ka bërë, si dhe thekson se gjithmonë ka qenë i tillë. Ndërsa për puthjen e natës së kaluar, ai betohet se Zejnebi ishte e pirë dhe e puthi paprítur. Përtej të gjithave, Ryjaja e refuzon dhe i kthen mbrapsht unazën. Paralèlisht, të shtrenjtit e tyre po takohen për informacionet e reja që Xhemreja ka dëgjuar nga biseda mes Çelebiut dhe ortàkut të tij.

Xhemreja gjen guximin që t’a lërë telefonin në kompani e të largohet, gjë që vërehet dhe që bën Çelebiun të dalë menjëherë për t’a kërkuar. Ashtu siç ai pándeh, Xhemreja është pranë Ozanit. Për shkak të largësisë, ai nuk i dëgjon çfarë flasin por i shikon duke u puthur në buzë, që është dhe puthja tyre e parë. Çelebiu largohet dhe teksa Xhemreja i betohet Ozanit se nuk jeton nëse atij i ndodh gjë, Çelebiu jep urdhërin e vràsjes së Ozanit. Në ato momente, vëllai i tij Iskenderi po mban pèng Bylentin.

Me një dhùnè të madhe të ushtruar ndaj tij, Iskenderi e dètyron të pranojë të marrë biletën dhe paratë që ka ndarë për të e të jetojë shumë larg tyre, ose të qëndrojë dhe të përballet me pasòjat. Çelebiu mëson se çfarë po bën Iskenderi, prandaj ndërhyn. Atij i duhet Bylenti për të pasur në dorë Tomrisin e shumë të tjerë, ndaj e urdhëron Iskenderin që t’a lërë të lírë, aq sa i betohet se nëse brenda një ore nuk do e dëgjojë zërin e Bylentit që është shëndoshë e mirë, atëherë do e denòncojë Iskenderin në pòlìci.

Kemali telefonon Narinin dhe i kërkon që të shkojë në kompaninë e tij, pasi prej aty do shkojnë në një takim me mësuesen e Masallit. Narini niset menjëherë por kur mbërrin, Erhani i del përpara. Ai, si në çdo herë, ngulmon për t’i shprehur dashurinë që ndjen dhe shpresat që ka se një ditë do jenë sërish bashkë. Narini i përgjigjet si mos më kèq, me ashpèrsi shumë të madhe por edhe me zë të ngritur, derisa Kemali u shkon pranë. Ajo frìkësohet shumë se mos ai ka dëgjuar gjë, por për fatin e saj, Kemali nuk ka dëgjuar asgjë konkrete.

Pas takimit me mësusen e Masallit, ato të dy vendosin të bëjnë një piknik me të gjithë familjen. Sëbashku me Ojën, Shehrijen, Masallin dhe Taxhin, ato kalojnë një piknik mëse të bukur, me të qeshura, lojëra e hare. Oja shikon që në mesin e tyre, vetëm Taxhi është i mèrzitur, prandaj vendos të telefonojë Sunën e t’a ftojë atë në mesin e tyre. Pavàrësisht ftesës së ëmbël të Ojës, Suna refuzon. Sakaq, në anën tjetër, Emiri po rregullon disa dòsje të lënë përgjysëm nga babai i tij Hikmeti, kur një kàrtëvizitë bie në tokë.

Emiri shikon me shumë çudi që ajo kàrtë i përket një dètektivi, ndaj dhe vendos t’a telefonojë, që të mësojë se çfarë pune ka pasur të lënë përgjysëm babai tij me një dètektiv. Personi në anën tjetër të telefonit, detèktivi, përgjigjet pa hezituar dhe sapo mëson se kush është Emiri, ai përgjigjet edhe për çështjen që ka pasur të ngarkuar nga Hikmeti. Detèktivi tregon se Hikmeti e ka marrë në punë për të gjetur Gylsym Bollatin. Emri i Gylsymit bie si bòmbè për Emirin, që nuk e mendonte kurrë se motra e Rejhanit mund të ishte gjàllë.

Mëse i shòkuar, ai e pyet nëse është i bindur që Gylsymi jeton, dhe dètektivi e pohon. Fshèhurazi nga Rejhani, Emiri i kërkon detèktivit që të takohen. Emiri e bën takimin fshèhurazi sepse nuk do që Rejhani të mbushet me shpresa për diçka aq të madhe, që ndoshta nuk rezulton të jetë e saktë. Ai nxiton për në kompani, ku do takohet me detèktivin, ndërsa Rejhani qëndron në shtëpi. Ajo vëren se Nigari nuk është siç është gjithmonë, ndaj i bën një kafe dhe e pyet çfarë po e shqètëson, por Nigari refuzon të flasë.

Kemali e fton Narinin në kompani, duke i thënë se u duhet të takohen me mësuesen e Masallit, por para se të takojë Kemalin apo mësuesen, Narini përballet me Erhanin. Ato të dy debàtojnë sepse Narini ngulmon që ai duhet t’a lërë të qetë, ndërsa Erhani ngulmon se ajo duhet të bindet në dashurinë e tyre. Kemali e ndërpret atë dèbat me ardhjen e tij por nuk flet fare, gjë që e frìkëson Narinin se mos ai ka dëgjuar gjë. Teksa përgatiten për të shkuar në takimin me mësuesen, Narini kupton se Kemali nuk ka dëgjuar asgjë.

Pas atij takimi që kalon fare mirë dhe pa incìdente, Kemali me Narinin ftojnë gjithë familjen e tyre në një piknik spontan, për të hedhur pas krahëve gjithçka që ka kaluar së fundmi, secili prej tyre. Ato luajnë e qeshin, mëse të lumtur, përveç Taxhit. Mendja e tij është tek Suna, gjë që Oja e kupton ndaj dhe e telefonon Sunën për t’i kërkuar t’u bashkohet, por ajo e falenderon dhe refuzon. Ndërkohë nipi i tyre, Emiri, gjen fare rastësisht në kutinë e punës së babait të tij, një numër detèktivi.

Ai çuditet dhe dëshiron të mësojë përse babai tij ka punësuar një njeri të tillë, ndaj dhe e telefonon numrin që shikon në kàrtëvizitë. Përtej telefonit, dètektivi i tregon hapurazi se ai ka qenë i ngarkuar me detyrën për të gjetur Gylsym Bollatin, që është motra e Rejhanit. Emiri shòkohet i tëri dhe i thotë se ajo ka vdèkur por dètektivi shpreh bindjen e tij se ajo jeton, por duke qenë i paguar nga Hikmeti, ai e ka lënë punën kur Hikmeti është aksìdentuar, është paralìzuar dhe rrjedhimisht nuk e ka paguar dot më.

Emiri i kërkon menjëherë që të takohen dhe ndërkohë, sigurohet që Rejhani të mos e dëgjojë. Ai i drejtohet kompanisë për t’u takuar me të, në mënyrë që kërkimet t’i vazhdojnë njëherazi, për të fituar kohë. Rejhani gjatë asaj kohe qëndron në shtëpi. Ajo vëren gjendjen e Nigarit, që dukshëm, po përjeton një strès shumë të madh. Prandaj, i përgatit asaj një kafe dhe ulet t’a pijë bashkë me të. Nigari e falenderon por sado që Rejhani e pyet nëse ka ndonjë pròblem, ajo sërish e mohon.

Jeta për Aliun ka vazhduar, edhe pas bràktisjes që i bëri Dujgu në ditën e tyre të dasmës. Ai nuk ka hedhur asnjë hap për t’a kërkuar por pas shumë muajsh, në mënyrë të paprítur, ai e shikon në oborrin e përbashkët të shtëpive të tyre. Dujgu shtánget po aq sa ai që nuk e priste ardhjen e saj por megjithatë, Aliu largohet për në punë pa i folur fare. Të dy rikthehen në punë por Dujgusë nuk i flet njeri fare, përveç Vollkanit që e përshëndet dhe i uron mirëseardhjen.

Ibo, Fërati, Karaja dhe gjithë të tjerët, i mbajnë qëndrim për hir të Aliut. Si të mos mjaftonte e gjithë ajo situatë e rénduar, Dujgu shikon një vajzë të panjohur që vrapon drejt Aliut duke i thënë se i kanë pëlqyer shumë lulet, dhe e thërret atë ‘i dashur’. Paralèlisht, motra e Azizit, Nana, shkon në shtëpinë e Jamanit për të bërë një intervistë për pozicionin e dados. Ajo gjen një numër të madh vajzash që po presin rradhën për t’u intervistuar.

Teksa pret, futet brenda për të mbushur ujin që kishte mbaruar. Brenda, ajo takon Jusufin dhe ulet të bisedojë për pak me të, derisa i vjen rradha për intervistë. Nana gjen guximin të dalë para Jamanit por ai i kërkon të largohet ndërsa ajo ngulmon se ka formimin e duhur, se ka përjetuar të njëjtën gjë si Jusufi dhe ia di dhìmbjen dhe se mbi të gjitha, Jusufi e do atë. Edhe pse e dèbon, Jamani nuk bën më asnjë intervistë tjetër dhe del jashtë për të kontrollur nëse Nana po pret dhe ashtu është.

Jamani i tregon orën kur duhet të jetë në punë duke e bërë kështu punë të kryer faktin që ajo do jetë dadoja e re që do kujdeset për nipin e tij të çmuar, Jusufin dhe ajo pohon me kokë, ndërkohë që në mendje i shfaqet biseda me Idrisin që kërkoi që ajo t’a vrísté Jamanin që të shpètonte njëherë e mirë prej tij, ndërsa ajo iu përgjigj duke i thënë se hàkmarrja saj është të gjejë prova për búrgosjen e Jamanit, jo vràsjèn, sepse nuk është vràsèse.

Nana vendos të shkojë në shtëpinë e Jamanit kur mëson se ai është në kërkim të një dadoje për Jusufin. Teksa pret rradhën për t’u intervistuar, ajo gjen një jústifikim për t’u futur brenda në shtëpi dhe menjëherë shkon pranë Jusufit, duke biseduar për pak me të, derisa Xhengeri e fton të dalë përballë Jamanit për intervistën e saj. Sapo e shikon, Jamani trònditet dhe i kërkon të largohet, por ajo qëndron, duke i thënë se është i dètyruar t’a dëgjojë, pasi Jusufi është afruar me të. Nana fillimisht tregon arsimimin e saj lidhur me psikòlogjinë e fëmijëve.

Më pas thekson afrimitetin që u krijua menjëherë me Jusufin dhe se ajo ka përjetuar në jetë të njëjtën gjë që po përjeton Jusufi për momentin. Përtej të gjithave, Jamani nuk e dëgjon dhe madje e dèbon. Ajo largohet por vetëm nga shtëpia. E vendosur, ajo qëndron menjëherë në dalje të shtëpisë. Jamani, edhe pse e dèboi vetë, mendjen e ka tek ajo dhe intervistueset e rradhës as që i dëgjon. Ai i largon, shkon vetë pranë Nanës dhe i tregon kur do e fillojë punën ditën e nesërme. Nana pranon por me vete betohet se ai do pagùajë për gjithçka.

Me t’u kthyer në shtëpi pranë Idrisit, Nana debàton me të, pasi ai pándeh se ajo është e gatshme për t’a vràrè Jamanin. Nana i thekson atij se ajo nuk është vràsèse por vetëm do që drèjtësia të shkojë në vend dhe për këtë do gjejë provat e duhura për t’a dërguar në bùrg. Sakaq, në anën tjetër ndodhet vëllai tjetër i Jamanit, Aliu. Për herë të parë pas muajsh të tërë që nga bràktisja që Dujguja i bëri, ai del përballë saj, por fare rastësisht. Të dy shikohen gjatë në sy por Dujgusë nuk i vjen rasti për të folur pasi ai largohet menjëherë.

Megjithatë, ato do takohen në punë. Në kómisariat, Dujgusë nuk i flet jo vetëm Aliu, por të gjithë kolegët, përfshirë Káranë, Ibon, Fëratin, e shumë të tjerë. I vetmi që i flet është Vollkani, që i uron mirëseardhjen. Brenda fare pak minutash pasi marrin turnin, Dujgu shikon një vajzë të panjohur që i hídhet në qafë Aliut. Ajo e quan atë ‘i dashuri im’ dhe e falenderon shumë për lulet që mban në dorë, të cilat ia ka dërguar vetë Aliu. Pavàrësisht shókimit dhe léndimit që ndjen, Dujgu vendos të mos flasë fare.

Ahmeti zemëròhet shumë me Meltemin kur dëgjon se si sillet ajo me Zejnebin, prandaj i premton kësaj të fundit se mund t’i sigurojë mjaftueshëm para për të gjithë fëmijët, mjafton që të mos punojë pranë Meltemit, por Zejnebi zòtohet se do ia dalë mbanë vetë. Alpi gjithashtu përfshihet në atë bisedë dhe i tregon Zejnebit se lìgjërisht, ajo nuk po punon për Meltemin, pasi lìçensa është në emër të saj, ndërsa Meltemi është thjesht prònare e ndërtesës, gjë për të cilën do i japë asaj qeranë e duhur.

Sapo Meltemi tenton të ngrejë kokën, Alpi i thotë me gojën plot se ajo nuk meriton të jetë në krye të asaj pune, pasi është person i kèq. Meltemi irrìtohet si kurrë më parë dhe pasi ajo me Alpin largohen, Zejnebi i thotë me bindje Ahmetit se Meltemi është dashuruar màrrëzisht pas Alpit. Ndërkohë, irrìtimi i Meltemit shkon deri në atë pikë, saqë ajo paketon valixhet e saj dhe largohet nga shtëpia e Alpit, duke gjetur strehim në zyrën e saj në ndërtesën që bleu. Ndonëse e irrìtuar, ajo kujton pa ndalim përqafimin e fortë që Alpi i dha, pa i kërkuar të qëndrojë.

Alpi ndërkohë, po e ndjèk nga kamerat që ka vendosur në zyrë dhe buzëqeshet tek e shikon të frùstruar me punët e panumërta që fòshnja vogël ka. Mëngjesin e ditës tjetër, Alpi shkon të shoqërojë Suden, që mes lòtësh po përshëndetet me të gjithë. Sudeja i lë të gjithë mes lòtësh por brenda fare pak orësh, edhe do i gjejë mes lòtësh, të cilat do ua kthejë në lòt gëzimi, pasi u tregon se nuk do largohet me Selenën, sepse në valixhen e saj kanë gjetur disa artèfakte historike, për të cilat akùzohet t’i ketë vjèdhur dhe rrjedhimisht do dënòhet me bùrgim.

Ato artèfakte, i ka vendosur Fulja në valixhen e Selenës, duke mos gjetur zgjidhje tjetër se si t’a shpëtojë Suden. Askush nuk e di atë fakt, ndaj dhe çuditen se si Selena mund të bëjë një gàbim aq tràshanik, sa t’i vendosë ato gjëra aq me vlerë dhe të vjèdhura, në një vend të dukshëm të valixhes. Por përtej saj, Zejnebi dëshiron të flasë veçmas me Alpin. Ajo thotë se sidoqoftë Meltemi, sjellja e tij është e ùlët nëse po tàllet me të. Alpi e mirëkupton por edhe shpjegon se është i dashuruar pas saj, por vetëm po përpiqet t’a bëjë atë më të fortë, që të nxjerrë në pah anën e saj të mirë.

Një zhurmë e madhe zë vend në shkollën e Meltemit, ku Ahmeti dèshmon mënyrën pòshtëruese se si ajo e trajton Zejnebin, ndaj i kërkon kësaj të fundit që t’a lërë punën, duke i premtuar se mund të kujdeset ai për të, por Zejnebi nuk pranon asnjë lloj ndihme. Alpi, i nèvrikosur po aq sa Ahmeti me sjelljen e Meltemit, i sqaron Zejnebit se ajo nuk po punon për Meltemin sepse lìçensa është në emrin e saj, por thjesht po punon në ndërtesën e Meltemit, për të cilën ai do i paguajë qeranë e duhur. E irrìtuar pafund, Meltemi largohet.

Pas saj edhe Alpi, ndërsa Zejnebi i tregon Ahmetit se Meltemi është dashuruar kokë e këmbë pas tij, gjë që Ahmeti e ka të vèshtirë që t’a besojë. Ndërkohë, Meltemi nxiton të bëjë gadi të gjitha valixhet nga shtëpia e Alpit. Ajo mèrzitet ende më shumë që ai nuk  kërkon fare të qëndrojë, por i dhuron një puthje Zahrës, përqafon fort Meltemin dhe i përcjell për tek dera. Ndërmjet kàmerës që ka vendosur në zyrën e Meltemit, Alpi i shikon tek akomodohen dhe qesh me pànikun që Zahra e vogël po i shkakton Meltemit.

Por sjellja e tij i ka mbetur në mendje Zejnebt. Ajo i kërkon që të bisedojnë veçmas dhe Alpi pranon, ashtu siç pranon edhe se është dashuruar pas Meltemit por dëshiron t’ia nxjerrë në pah anën e saj të mirë dhe këtë e mundëson vetëm nëse e lë atë të ecë me këmbët e saj, e vetme dhe pa mbështetje. Zejnebi e mirëkupton dhe biseda mbyllet me aq, për t’u takuar më pas të nesërmen, kur të gjithë do përcjellin Suden që po e merr Selena për në Amerìkë. Lòtët për Suden, rrjedhin nga sytë e të gjithëve.

Fulja dërgon valixhet e tyre në makinë dhe fshèhurazi, fut diçka të vjèdhur në valixhen e Selenës. Për shkak të asaj gjëje me vlerë që është vjèdhur, Selena ndalohet nga pòlìcia dhe arrèstohet, ndërsa Sudeja rikthehet në shtëpi, brenda vetëm pak orëve, duke i surprizuar të gjithë pa masë. Pasi mësojnë për çfarë është akùzuar Selena, secili prej tyre shpreh habi të madhe që ajo është treguar aq e pàkujdesshme dhe ka lënë diçka të vjèdhur në sipërqafe të valixhes së saj. Pavàrësisht habisë së të gjithëve, Fulja nuk flet.

Nikolla qëndron përballë Osmanit, pasi ky i fundit arrin t’a zbulojë vendin ku ai është fshèhur për t’ia mbàthur. Ai i përmend Osmanit gjithë pùshtimet që ka bërë dhe kàlatë që ka marrë, por Osmani përgjigjet se nuk është mjaftuar dhe se tani e ka rradhën t’ia màrrë shpirtin. Mes tyre fillon një përlèshje e menjëhershme, që nuk merr fund derisa Nikolla mbetet poshtë shpàtës së Osmanit. Paralèlisht, Balla dhe Malhumi po kërkojnë djalin e Osmanit, Orhanin, që bashkë me Holofirën po ia mbàthin nga duart e àrmìqve.

Asnjëri prej tyre nuk e di se atë rrèmbìm e ka organizuar Barkëni, që dhe zemëròhet shumë kur shikon nga larg se i gjetën Orhanin dhe Holofirën. Nga zemërìmi që ndjen dhe për t’u dukur më pas si hèro, Barkëni qèllon nga larg me shìgjetë Ballën, duke i shkaktuar asaj një plàgosje jo shumë të thellë. Menjëherë shkon pranë tyre, pyet Ballën se si është dhe thotë se gjòja e zùri àrmìkun që e gjùajti Ballën dhe mori hàk duke e vràrè atë. Për të shpërqëndruar bisedën, ai ndërron temë.

Barkëni tregon se Osmani ia ka dalë qëllimit që kishte, se e pùshtoi edhe kalanë e Inegolit dhe tani i pret të gjithë për të festuar. Të gjitha gëzohen shumë për fitoren e arritur dhe të merituar të Osmanit, ndërsa familja e vëllait të tij nuk feston dot aq shumë. Aisheja me Aktemurin i qëndrojnë mbi kokë të shtrenjtit të tyre, Gyndyzit, i cili ka marrë plàgë shumë të thella teksa lùftònte për pùshtimin e Inegolit dhe gjendja e tij aktuale nuk po shikon aspak përmirësim. Megjithatë, shërbimi ndaj tij vazhdon.

Sakaq, Osmani del nga kati i nèndheshëm ku lùftòi me Nikollën dhe atë e sjell të lidhur si skllàv, për t’u treguar të gjithëve se ka përfunduar rrèziku i tij. Përballë i del djali i vogël, Alaatini, i cili tenton t’i tregojë çfarë ka ndodhur me Orhanin, por ky i fundit, Malhumi dhe gjithë të tjerët futen në Inegol dhe ai e ndërpret bisedën. Paralèlisht, Kosesi, përkrahësi më i madh por edhe më i fshèhtë i Osmanit, po merret në pyetje nga Romanusi. Ai e fàjëson që dikur e bëri mik Osmanin dhe thotë se kjo i dha atij pùshtet por Kosesi gènjen e thotë se do e mpòshtin atë një ditë.

Ozani vijon të komunikojë me Xhemrenë ndërmjet Gyneshit, që në mënyrë perfekte e kryen rolin e saj. Ndërsa Xhemreja, vijon t’i japë ilàçet e duhura Çelebiut, pa rënë fare në sy. Sakaq, Ozani gjithashtu interesohet edhe për gjendjen e Omerit. Ai i qëndron pranë dhe përpiqet t’i theksojë se situatën me Ryjanë duhet t’a rregullojë ai vetë, pasi edhe me Zejnebin ishin fare mirë dikur, derisa një ditë ai e bràktisi. Pas një bisede të shkurtër në pìjetoren e lagjes, Ozani largohet por vendin e tij e zë Zejnebi, shumë shpejt.

Ajo gjithashtu hap të njëjtën temë me Omerin, i cili përsërit disa herë se ajo është zhdùkur pa gjurmë ndërsa Zejnebi i rikujton se ai i ka kërkuar të largohej. Teksa ato të dy bisedojnë pa zgjidhur asgjë, një tjetër e dashuruar mundohet me përgatitjen e një darkimi romantik, por nuk i funksionon aspak. Ajo është Arzuja, e cila e largon vetë Iskenderin nga shtëpia, duke i thënë se Çiçeku do sjellë fùndin e tij. Por Arzuja nuk dòrëzohet lehtë. Menjëherë të nesërmen, ajo i troket në derë Çiçekut.

Arzuja, sypatrèmbur, thotë para Çiçekut se dashuria që Iskenderi ka për të, do sjellë për rrjedhojë fundin e tij, pasi ai po vepron fare pa u menduar. Çiçeku shtànget e tëra, pasi ende nuk e beson se ai është dashuruar pas saj. Megjithatë, ajo vetëm hesht. Së fundmi, Arzuja i kërkon t’i qëndrojë sa më larg, e më pas largohet vetë. Pas vizitës së Arzusë, Çiçeku i dòrëzon Iskenderit paratë që ai i solli, duke i kërkuar të ruajë veten. Ato para vijnë si me porosi dhe Iskenderi i dërgon në vendin e duhur, në një investim.

Kështu, ai shpëton  veten nga një mbledhje me ortàkët, që e organizoi Çelebiu për t’u thënë se Iskenderi ua ka shpèrdoruar paratë, por Iskenderi është një hap para tij dhe e përgènjeshtron atë. Sakaq, Çiçekut i vjen orari për t’u takuar me Bylentin, që t’i japë atij paratë në kèmbim të Atlasit, por paratë nuk i ka. Ai nèvrikoset menjëherë, derisa Çiçeku arrin t’a bindë se do i japë gjithë pasurinë që Tomrisi ka kaluar në emër të saj, mjafton që ai t’i japë Atlasin që në atë moment, pa kaluar ende pasuria lìgjërisht në emër të tij.