Month: April 2023

Suzana lumturohet sepse merr një lajmërim pune me pozicion shumë të mirë por kur shkon atje, zhgènjehet, sepse kupton që e kanë pranuar për intervistë vetëm që t’a tallin në fytyrë duke e refuzuar për punë pasi ajo rithotë se nuk e ka shkollën e lartë, ndonëse këtë e ka shkruar edhe në CV-në që ka dorëzuar. Vajzat kokëulur pranojnë se donin vetëm të shihnin gjendjen e mjèruar që e ka kàpluar atë, ndaj Suzana largohet, por nuk heq dorë lehtësisht. Duke lënë krenarinë mënjanë, ajo pranon të punojë edhe si shitëse në dyqan rrobash.

Sakaq, në anën tjetër ndodhet djali i saj Omeri me gjithë familjen e tij dhe të xhaxhait, duke qëndruar në shtëpinë e këtij të fundit, kur një e papritur i bie si bòmbè mbi kokë. E papritura është vendimi Hilmiut, pronarit të shtëpive të tyre, i cili ka vendosur t’a shesë tokën ku janë dy shtëpitë e tyre, sepse dikush është ofruar t’a blejë për t’a bërë pallat. Shengyli dhe të gjithë i përgjërohen të mos e bëjë por askush përveç djalit të tij nuk e ndalon. Djali i tij, Selimi, e ndalon sepse ka të drejtën ligjore pasi toka është në emrin e tij.

Këtë e bën vetëm për Asijen, të cilës, të nesërmen në mëngjes ia shpreh dashurinë që ka ndaj saj por Asija e refuzon, duke i treguar se është e dashuruar pas Dorukut. Ai tenton t’ia prìshë mendjen duke folur keq për Dorukun por Asija vetëm sa ngulmon më shumë në dashurinë e tyre. I irrìtuar nga refuzimi, Selimi kthehet tek babai i tij dhe i jep leje për t’ia shitur tokën firmës së ndërtimit që do e bëjë pallat. Sakaq, Omeri me Ogulxhanin shikojnë rastësisht Tollgën në një pikë kàrburanti, pasi babai Tollgës u kishte thënë se ai është jashtë vendit.

Fshehurazi, Ogulxhani i shpon njërën rrotë të makinës dhe Tollga mbetet aty. Gjatë asaj kohe, ato lajmërojnë Dorukun dhe me makinën e tij, e rrèmbèjnë Tollgën. I vetmi person që nuk ndodhet aty, është Kadiri. Ky i fundit ka filluar punë edhe si taksist dhe me makinën që i ofrohet, ai shkon të takojë Melisën por Akifi ua ndërpret atë takim dashuror dhe e kthen në një dèbat me vajzën e tij që nuk heq dorë nga Kadiri, pavarësisht ulèrimave dhe urdhërimeve të babait të saj që nuk e do Kadirin vetëm sepse atij ia ka vràrè prindërit.

Omeri, Doruku dhe Ogulxhani largohen nga shtëpia e Tollgës pas diskutimit të shkurtër me babain e tij që nuk e pranon assesi që i biri t’a ketë bërë atë lìgësi me àrmè por njëkohësisht edhe gènjen për vendodhjen e Tollgës, sepse ai është brenda në shtëpi. Ndërkohë, djemtë e tjerë shpërndahen dhe Omeri me Ogulxhanin, do pèsojnë një trònditje kur të gjithë të jenë të mbledhur në shtëpinë e Orhanit të paralìzuar dhe në derë t’u mbijë pronari i shtëpisë, Hilmiu. Për shkak të qerasë së vonuar, ai nuk do i tolerojë më.

Hilmiu lajmëron se do e shesë tokën tek një firmë ndërtimi që do e kthejë atë shtëpi në një pallat. Të rriturit dhe fëmijët trònditen sepse do mbeten mes katër rrugëve, veçanërisht tani që është edhe Orhani i paralìzuar dhe nuk bën dot gjë që t’i ndihmojë. Përgjërimet e tyre nuk do e anullojnë vendimin e Hilmiut por pëlqimi i të birit për Asijen, po. Selimi ndërhyn, i kujton babait të tij se tokën ia ka dhuruar atij dhe pa firmën e tij nuk bën dot gjë, ndaj dhe ai u thotë të gjithëve të rrinë të qetë sepse nuk do i nxjerrin nga shtëpitë e tyre.

Mëngjesin e të nesërmes, para shkollës, Selimi gjen guximin t’i shprehë dashurinë e tij Asijes, e cila jo vetëm që e refuzon por edhe i tregon se zemra e saj është e mbushur me dashuri për Dorukun. Doruku ndihet mëse krenar ndërsa Selimi largohet i irrìtuar, duke i thënë menjëherë babait se është dakord që t’a shesin tokën për t’u bërë pallat. Ndërkohë, familjarët e shkrètë po rropaten për të siguruar para për familjen. Shengyli fillon punë si lavapjatëse ndërsa Kadiri si taksist, por dita e parë për Kadirin nuk do shkojë fare mirë.

Ai shkon të takojë Melisën me taksi dhe rastësisht, i shikon Akifi, i cili ulèret si mos më keq që ato të dy nuk janë ndarë ende. Sakaq, Omeri, Doruku dhe Ogulxhani, shikojnë Tollgën në një pikë kàrburanti, ia shpojnë rrotën e makinës dhe e rrèmbèjnë me makinën e Dorukut. Ndërsa në anën tjetër, ndodhet Suzana duke kërkuar punë. Ajo lumturohet për pozicionin e mirë ku do fillojë punë por kur shkon atje, mëson se vajzat vetëm po tàllen me të, sepse kanë dashur t’a shohin me sytë e tyre gjendjen e mjèruar të një femre që ka qenë tepër e pasur.

Oja qëndron përballë Narinit, shumë stojike dhe e hekurt. Sado që Narini i përgjërohet të mos dëshmojë se martesa tyre nuk është e vërtetë, ajo ngulmon se do mbrojë Masallin dhe emalin, me çdo kusht. Të gjithë futen në sallë, ndërkohë që Kemali nuk di asgjë se çfarë po bën Oja dhe në një kohë që avokati i gjyshit të Masallit e prezanton Ojën si dëshmitaren e tyre, kundër Kemalit. Ky i fundit shòkohet dhe léndohet pa masë, por e gjitha ka qenë një plan që Oja t’a mbronte me të vërtetë Kemalin dhe Masallin.

Oja dëshmon para gjykàtësit se Narini ka sjellë vetëm lumturi, qetësi dhe paqe në familjen e tyre dhe për Masallin, është nëna që ajo asnjëherë nuk e kishte pranë vetes. Fjalët e Ojës e mallëngjejnë shumë Narinin, e cila përlòtet nga emocionet dhe për më tepër, nga ajo sallë gjykàte dalin me fitoren e kujdestarisë së Masallit, që ishte fillesa e gjithë marrëdhënies mes Kemalit dhe Narinit. Sakaq, në anën tjetër ndodhet nipi i Kemalit, Emiri. Ai vijon të bisedojë me shokun e tij Zaferin, se sa në hall është për çështjen mes Gylsymit dhe Rejhanit.

Emiri ngulmon se ato duhet t’a dinë se nuk janë motra por edhe se nuk e imagjinon t’ia thotë diçka të tillë Rejhanit, e cila pranoi të bënte dhe bùrg vetëm për hir të Gylsymit, që pandeh t’a ketë motër. Sipas Zaferit, ato të dyja kanë kaluar shumë teste të ndryshme e të vështira, gjë që ato i bën motra, edhe pse nuk kanë lidhje gjaku, ndaj ai test ADN-je nuk do ndryshojë asgjë tek ato dhe Emiri lirisht mund t’ua thotë, së paku Gylsymit. Bisedën e tyre, po e përgjòn edhe Xhavidana.

Xhavidana fríkësohet së tepërmi për jetën e saj, duke qenë e bindur se nëse Gylsymi ballafaqohet me faktin që nuk është motra e Rejhanit, ajo do e zbulojë gjithë planin se si ka nisur që nga fillimi me Xhavidanën. Kjo e fundit, i fríkësohet jo vetëm ndërgjegjes së Gylsymit që ka ndërruar plotësisht por edhe dashurisë së sinqertë që ajo ka për Rejhanin. Që Emiri të mos bisedojë me Gylsymin, Xhavidanën ndonjëherë e ndihmon rastësia dhe ndonjëherë ndërhyrjet e saj të vogla por të shpejta e në kohë.

Xhavidana fríkësohet shumë teksa dëgjon djalin e saj duke biseduar me Zaferin mbi faktin që Gylsymi dhe Rejhani nuk janë motra. Ajo fríkësohet sepse në momentin që do flitet dhe do e marrin vesh të gjithë që Gylsymi nuk është motra, do zbulohet edhe plani djàllëzor që Xhavidana ka pasur, ka planifikuar dhe e ka realizuar. Emiri ndërkohë, shprehet me kèqardhje për Rejhanin, se si ajo e do aq shumë Gylsymin saqë ka bërë edhe bùrg, me idenë që të mbronte motrën e saj të vogël.

Fjalët që do e lehtësojnë Emirin, do jenë ato të Zaferit, i cili thotë se pavarësisht se nuk kanë lidhje gjàku, ato janë motra me sjelljen dhe dashurinë reciproke që kanë, ndaj një test ADN-je nuk do u ndryshonte asgjë në raportin e tyre. Duke marrë shkas nga ato fjalë, Emiri mendon të flasë me Gylsymin, duke thënë se së paku ajo duhet t’a dijë që nuk janë motra. Emiri del që nga ai moment nga zyra për të biseduar me Gylsymin, por për shkak të rastësisë dhe ndonjëherë për shkak të Xhavidanës, ai nuk arrin të flasë dot me të.

Gylsymi ndërkohë nuk dyshon për asgjë dhe vazhdon me përkujdesjen e sinqertë që ka kundrejt Rejhanit, të cilën tanimë e do me zemër. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Kemali me Narinin dhe Ojën, në gjyqìn që po zhvillohet për kujdestarinë e Masallit, për të cilën po lúfton edhe ish vjehrri i tij, gjyshi i Masallit. Narini fillimisht flet veçmas me Ojën, duke iu përgjëruar që të mos bëjë ndonjë bùdallallëk por Oja ngulmon se duhet t’a mbrojë edhe vëllanë edhe mbesën nga një person si ajo, si Narini.

Narini mbytet në lòt, që i rrjedhin rrëke pa ndaluar fare, gjatë gjithë gjyqìt. Sapo Ojën e prezanton avokati kundërshtar si dëshmitare të tyren, Kemali humbet torùan, por Narini e detyron të vetëpërmbahet. Ndryshe nga çfarë prisnin, Oja thotë se Narini i ka dhënë lumturi dhe qetësi asaj familjeje dhe se Masallin e do njësoj si t’a kishte vajzën e vet. Avokati i gjyshit të Masallit shòkohet dhe kërkon llogari pasi kanë biseduar ndryshe para gjyqit, ndërsa Oja e shpjegon sjelljen e saj duke thënë se kjo ishte rruga vetme për mbrojtjen e Masallit. Në përfundim, gjyqìn e kujdestarisë e fiton Kemali.

Aisheja dhe Feriti vendosin të zbatojnë një operacion të shpejtë që e thurin ato, me qëllim vërtetimin e pafàjësisë së Esrës si dhe pràngosjen e màfìas për të cilën po punon Xhansuja, vajza që ia hodhi fajin Esrës. Kështu, Feriti futet si i infíltruar, si punonjës shërbimi pranë Xhansusë, ndërsa Aisheja qëndron në makinë, duke dëgjuar çdo gjë me kufje, që të jetë e gatshme për çdo ndërhyrje të nevojshme në atë operacion. Ndërkohë Feriti, me pak taktika, arrin t’a bëjë Xhansunë për vete.

Aisheja i dëgjon flírtimet e tyre dhe bëhet xhelòze por nuk ndërhyn, derisa Feriti shkon në atë pikë sa del para màfìas që kishin shënjestruar dhe ai e fríkëson me një numër të madh trupròjash të àrmàtosur. Aisheja fríkësohet pafund për jetën e Feritit dhe pa e menduar jetën e saj, futet brenda në vendngjarje por kur futet ajo, Feriti e ka zgjidhur gjithë situatën. Sakaq, në anën tjetër ndodhet e pazgjidhur gràbitja e Nanës nga ana e Idrisit që kërkon nga Jamani plot 10 milion dòllarë për lirimin e saj.

Po aq i angazhuar me shpëtimin e Nanës, është edhe Nedimi, por përveç shqetësimit për Nanën, ai ka edhe irrítim ndaj Jamanit, të cilin e shikon si fajtorin e ngjarjes, duke menduar se po t’a kishte dëgjuar ai Nanën së paku një herë të vetme, ajo nuk do kishte përfunduar në duart e Idrisit. Prandaj, Nedimi vendos të  mos i tregojë Jamanit informacionet e reja që ka marrë mbi Nanën, në mënyrë që të jetë ai hèroi i Nanës dhe jo Jamani. Ky i fundit, mëson drèdhinë e Nedimit dhe reagon shumë ashpèr.

Ai përvesh mëngët dhe e gòdet me grùshte, duke e hedhur në tokë, me fytyrën e gjàkosur, teksa Nedimi i kujton me kèqardhje se ai ka qenë krahu i tij i djathtë dhe shoku më i ngushtë. Jamani vazhdon planin e tij për shpëtimin e Nanës, pa iu përgjigjur fare Nedimit, ndërkohë që Nana i përgjërohet më kot Idrisit që ai t’a lërë të qetë Jamanin dhe Jusufin. Pas shumë planifikimeve, Jamani mbërrin në vendin ku po mbahet Nana dhe e nxjerr nga ndërtesa por pabèsisht, Kazimi e gòdet me një mjet të rèndë dhe Jamani bie në tokë pa ndjenja.

Idrisi e mbyll telefonatën me Jamanin duke kërkuar nga ai një shumë marramendëse parash dhe menjëherë më pas futet brenda në ndërtesën ku po mbahet pèng Nana. Kjo e fundit, i përgjërohet që të mos hákmerret ndaj Jamanit apo Jusufit sepse ato nuk kanë aspak faj në atë mes. Pavarësisht se çfarë thotë Nana, Idrisi nuk tërhiqet nga plani tij. Për rrèmbìmin e Nanës, është dikush ende më i lènduar se Jamani dhe ai është Nedimi. Ai madje, nevrìkoset me Jamanin, që nuk e la Nanën t’i shpjegohej kur u zbulua kush ishte.

Teksa ndodhet në kërkim të ndonjë gjurme për t’a gjetur Nanën, Nedimi i betohet vetes së tij se çfarëdo gjëje që do gjejë lidhur me Nanën, nuk do ia transmetojë Jamanit, sepse nuk do e lejojë atë të jetë hèroi i situatës që shkaktoi vetë. Mirëpo, Jamani e mëson se ai i ka fshèhur diçka me tentativën për t’u bërë vetë hèro dhe pa diskutuar asnjë fjalë, përvesh mëngët dhe e grùshton. Nedimi i gjàkosur në tokë, i kujton Jamanit se ai ka qenë krahu tij i djathtë, shoku më i ngushtë dhe një sjellje e tillë është e patolerueshme.

Jamani nuk e dëgjon aspak por vazhdon me plane të detajishme për të shpëtuar Nanën nga duart e Idrisit. Me shumë vështirësi, ai arrin t’a marrë Nanën por sapo dalin nga ndërtesa, përpara u del Idrisi dhe pabèsisht, nga pas shpine, e gòdet Kazimi me një mjet të rèndë në dorë, nga i cili Jamani bie në tokë, pa ndjenja. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Feriti, i cili është përfshirë vetë në një operacion si i infíltruar. Operacionin do e zbatojë vetëm me Aishen, meqë të dy besojnë në pafajësinë e Esrës.

Gjatë atij operacioni, Aisheja qëndron në gatishmëri në makinë, gati për çdo ndërhyrje dhe me kufje, dëgjon çdo gjë që flitet për t’a pasur situatën nën kontroll. Taktikat që përdor Feriti për t’a zènë Xhansunë dhe màfìan për të cilën ajo punon, do e bëjnë xhelòze Aishen. Çaste më vonë, kur Feriti del para màfìas kryesore që është shënjestruar, Aisheja fríkësohet sepse Feritin e rrethojnë disa burra të àrmàtosur. Ajo rrezìkon veten duke ndërhyrë në operacion por kur mbërrin ajo, Feriti tanimë e ka shpëtuar veten.

Muzo zgjohet në mëngjes në sallon, sepse dhomën e tij ia ka liruar Nalanit, që ajo të mos përjetojë sikletin e përballjes me Sedatin. Sapo zgjohet, ai i shkon pranë Sedatit për t’i folur për marrëzinë e mbrëmjes së kaluar por Sedati nuk duket aspak i penduar. Ai thotë se është lodhur nga përpjekjet për t’a bërë atë martesë të funksionojë, ndaj nuk do hedhë më asnjë hap kundrejt saj. Sedati largohet për në punë, por mendja e tij është ende e turbulluar nga gjithçka që ndodhi dhe mërzìnë e shpreh hapurazi.

Atij i shkon pranë Ipeku, sekretarja e tij, e cila i bën komplimente të njëpasnjëshme, aq sa atij i zhdùket totalisht mèrzia dhe madje i thotë edhe asaj se ia ndryshoi totalisht energjinë. Sakaq, në shtëpi, Nalani zgjohet, lë takim me Hajriun për të ngrënë mëngjesin jashtë dhe bisedon në fshehtësi me Hafizenë, të cilës i tregon se ka vendosur të bëjë gadi valixhet e të largohen sëbashku por deri në momentin final nuk do i tregojnë njeriu. Nalani i thekson Hafizesë se as nëna saj nuk do ishte dakord të vazhdonte martesën me dikë që i ka ngrítur dorën.

Hafizeja bie dakord me të dhe i beson në çdo hap, ndaj dhe i premton se do bëhet gadi pa e vënë re njeri. Nalani del nga shtëpia më e qetë se kurrë dhe më e vendosur se asnjëherë më parë. Ajo takohet dhe me Hajriun, të cilit i tregon se ka vendosur të divòrcohet nga Sedati por nuk i tregon arsyen përfundimtare se përse ajo e mori atë vendim, pasi është e bindur se Hajriu nuk do qëndronte duarkryq por do i jepte një mësim të mirë Sedatit. Përtej Sedatit, Nalani ka një problem për të cilin ende nuk është e vetdijshme.

Ai problem është babai i saj biologjik, Metini, i cili tenton të flasë me Nalanin, duke pandehur se ajo i ka lexuar letrat e tij. Ai shkon deri para vilës së Korolluve por para se të afrohet, atë e vëren Hafizeja, i shkon pranë dhe e ndalon. Mes tyre nis dhe një debat, që merr fund vetëm kur u shkon pranë Rafeti, pasi Hafizeja assesi nuk do që Rafeti të mësojë se kush është në të vërtetë Metini. Ndërsa brenda në shtëpi, dikush ka nisur të qàjë me dènesë. Ai person është Dondyja, e cila shqetësohet për shëndetin e Gylxhihanit por kjo e fundit i premton se çdo gjë do shkojë më së miri.

Dondyja nis të qàjë me dènesë dhe Gylxhihani shqetësohet shumë, ndaj dhe e pyet përse po qan në atë formë. Gylxhihana emocionohet nga përgjigjia e Dondysë, e cila shfaq shumë dashuri duke treguar se po qan nga fríka se mos Gylxhihana ka ndonjë problem shëndetësor. Mes lotësh dhe buzëqeshjes, Gylxhihana i premton se do shkojë gjithçka mirë, se ajo gëzon shëndet të plotë. Gjatë asaj kohe, Nalani zgjohet nga gjumi që ka bërë në dhomën e Muzos, i cili u vetofrua t’ia lironte dhomën dhe për vete ka fjetur në sallon.

Nalani zgjohet, telefonon Hajriun për të lënë takim me të dhe me nxitim përgatitet në dhomën e Sedatit. Sapo del që aty, Nalani i sqaron Hafizesë se i ka dhënë fund martesës me Sedatin dhe i thekson se as Ferideja nuk do pranonte që e bija të qëndronte me një person që ngre dorë kùndrejt saj. Hafizeja bie dakord dhe pranon edhe që të bëjnë çdo përgatitje në heshtje, pa i treguar njeriu se do largohen nga ajo shtëpi. Pas asaj bisede lehtësuese me Hafizenë, Nalani largohet për në takim me Hajriun.

Ajo i tregon edhe atij se martesa ka marrë fund njëherë e mirë, por nuk i tregon që Sedati ngriti dorën ndaj saj, sepse e di që Hajriu nuk do qëndronte dot duarkryq. Sakaq, Sedati nuk e mendon veten aspak gabim. Muzaferi i shkon pranë Sedatit për t’i tërhequr veshin për çfarë po bënte mbrëmjen e shkuar por Sedati nuk është aspak i penduar dhe sqaron njëherë e mirë se nuk do hedhë më asnjë hap për martesën me Nalanin, veçanërisht tani që ka vdèkur Ferideja, të cilës ai i drùhej.

Ai shkon në kompani, në krye të punës që i janë ngarkuar dhe ndonëse shkon shumë i trazuar dhe i përhumbur në mendime, sekretarja e tij Ipeku e bën të ndihet shumë i veçantë me komplimente dhe detaje që ka vënë re tek ai. Paralelisht, në shtëpi, Metini shkon sërish të takojë Nalanin, me idenë se ajo i ka lexuar letrat dhe kërkon të ballafaqohet me të por Hafizeja i del përpara dhe e ndalon. Rafeti i shikon nga larg duke debatuar me zë të lartë dhe mimika të ashpra por kur u shkon pranë, Hafizeja e modifikon situatën që ai të mos dyshojë gjë.

Doruku do emocionojë Asijen me dhuratën e papritur; me unazat e prindërve që ai i ka vënë në një varëse. Ajo e pranon dhe mëse e emocionuar, vazhdon skemën e aktrimit me të. Ndërkohë, pastruesja e shkollës zbulon që dikush gjendet i mbyllur në depon e shkollës por nuk ka çelësa, ndaj lajmëron Orhanin. Ky i fundit shkon me nxitim, zgjon Berkun dhe mëson nga ai se çfarë ka bërë Tollga, ndaj kupton se duhet të nxitojë. Sado që Orhani nxiton, ai nuk mbërrin dot në kohë në skenë.

Kur shikon këmbëzën e tërhequr, ai del përpara Dorukut që ai të mos rrezìkohet dhe kështu, përfundon duke e marrë ai plùmbin mbi trup. Orhani bie në çast pa ndjenja dhe me shumë nxitim dërgohet me ambùlancë në spìtal. Sëbashku me të, shkon edhe familja e tij dhe nxënësit që po bënin numrin teatral. Drejtori i shkollës gjithashtu shkon në spìtal, sëbashku me Akifin. Të gjithë ndodhen aty kur marrin lajmin e mirë se ai ka shpëtuar gjàllë dhe pa rrezìk për jetën por i ka humbur të dy këmbët e tij.

Lajmi bie si bòmbè tek ato, veçanërisht tek Shengyli, e cila pìkëllohet e tëra. Ditët kalojnë dhe Orhani rikthehet në shtëpi, duke u ndjerë si bàrrë për të gjithë. Gjatë atyre ditëve, Shengyli bën çdo gjë e vetme dhe pret që Akifi t’i japë një dèmshpërblim meqë aksìdenti ndodhi në ambjentin e punës dhe nga një nxënës që ai e ka marrë në shkollë. Akifi pretendon t’a mbulojë gjithë dèmshpërblimin vetëm duke paguar semestrin e mbetur të fëmijëve në shkollë por Shengyli nuk bie dakord me aq pak para.

Ajo reagon ashpèr, aq sa Akifi e heq edhe nga puna. Ai largohet prej saj duke i hèdhur në fytyrë paratë e atij muaji që ajo po e mbyll punën më herët dhe kështu, e lë atë mes lòtësh. Por dhìmbja tyre nuk mbyllet me aq sepse shkaktari i gjithë asaj ngjarjeje, Tollga, del nga bùrgu. Fëmijët mësojnë se ai është liruar dhe humbasin torùan nga padrèjtësia e madhe që po ndodh. Pa humbur kohë, Doruku dhe Omeri planifikojnë të vënë dorë në atë çështje, duke i shkuar në shtëpi Tollgës për të kërkuar llogari.

Doruku i ka vendosur unazat në një vàrëse dhe ia tregon Asijes gjatë aktrimit, duke dalë nga skenari që kishin. Ajo emocionohet së tepërmi dhe e vlerëson pafund gjestin e Dorukut, ndërkohë që vazhdojnë aktrimin. Sakaq, Berku vjen në vete, troket në derë derisa dikush e dëgjon dhe me nxitim i dërgojnë fjalë Orhanit, si përgjegjës i depove dhe njëkohësisht mban dhe çelësat që të mund të lìrojë Berkun që aty. Berku rrëfen para Orhanit me një frymë se çfarë ka bërë Tollga si dhe i thekson se nuk ka shumë kohë.

Orhani vrapon nga frìka se një prej fëmijëve mund të mbesë i vdèkur nga àrmà e vërtetë e mbushur me plùmba, por në fakt, është ai që mbetet i lènduar nga ai plùmb, sepse i hidhet para Dorukut për t’a shpëtuar, kur shikon që nuk i ka mbetur më kohë për të sqaruar e ndaluar situatën me fjalë. Orhani mbetet pa ndjenja dhe lahet në gjàk, në sytë e të gjithëve, gjë që i trìshton po aq sa i shòkon. Të gjithë sëbashku nxitojnë për në spìtal, ku do presin me padurim të mësojnë gjendjen e Orhanit.

Ndërkohë, Akifi vijon të kèrcènohet nga personi anonim, pa e ditur se ai është Erhani me të cilin ai ndan hallin. Tanimë shifra ka arritur një shumë marramendëse dhe Erhani është i bindur se do i marrë. Por, Akifi shkëputet prej tij për të shkuar në spìtal, ku një pas një marrin dy lajme, të mirin dhe të keqin; i miri është se Orhani nuk ka më rrezìk për jetën ndërsa lajmi keq është se ai për momentin është i paralìzuar nga këmbët, sepse nuk i ndjen aspak. Lajmi bie si bòmbè për të gjithë, veçanërisht për Shengylin.

Ajo i drejtohet Akifit pak ditë më vonë, duke i kërkuar t’i japë dèmshpërblim për çfarë i ndodhi bashkëshortit të saj në ambjentet e punës. Akifi pranon dhe thotë se ka menduar t’u paguajë këstet e shkollës fëmijëve për atë vit, gjë që Shengylit i duket qèsharake dhe reagon si mos më kèq, ndaj Akifi ia hèdh paratë në fytyrë, e heq edhe nga puna dhe largohet duke thënë se ajo nuk ka fare krenari. Paralèlisht, fëmijët në shkollë mësojnë se Tollga është liruar nga bùrgu. Ato nuk qëndrojnë duarkryq por me nxitim shkojnë tek shtëpia tij.