Telenovela News

Idrisi e mbyll telefonatën me Jamanin duke kërkuar nga ai një shumë marramendëse parash dhe menjëherë më pas futet brenda në ndërtesën ku po mbahet pèng Nana. Kjo e fundit, i përgjërohet që të mos hákmerret ndaj Jamanit apo Jusufit sepse ato nuk kanë aspak faj në atë mes. Pavarësisht se çfarë thotë Nana, Idrisi nuk tërhiqet nga plani tij. Për rrèmbìmin e Nanës, është dikush ende më i lènduar se Jamani dhe ai është Nedimi. Ai madje, nevrìkoset me Jamanin, që nuk e la Nanën t’i shpjegohej kur u zbulua kush ishte.

Teksa ndodhet në kërkim të ndonjë gjurme për t’a gjetur Nanën, Nedimi i betohet vetes së tij se çfarëdo gjëje që do gjejë lidhur me Nanën, nuk do ia transmetojë Jamanit, sepse nuk do e lejojë atë të jetë hèroi i situatës që shkaktoi vetë. Mirëpo, Jamani e mëson se ai i ka fshèhur diçka me tentativën për t’u bërë vetë hèro dhe pa diskutuar asnjë fjalë, përvesh mëngët dhe e grùshton. Nedimi i gjàkosur në tokë, i kujton Jamanit se ai ka qenë krahu tij i djathtë, shoku më i ngushtë dhe një sjellje e tillë është e patolerueshme.

Jamani nuk e dëgjon aspak por vazhdon me plane të detajishme për të shpëtuar Nanën nga duart e Idrisit. Me shumë vështirësi, ai arrin t’a marrë Nanën por sapo dalin nga ndërtesa, përpara u del Idrisi dhe pabèsisht, nga pas shpine, e gòdet Kazimi me një mjet të rèndë në dorë, nga i cili Jamani bie në tokë, pa ndjenja. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Feriti, i cili është përfshirë vetë në një operacion si i infíltruar. Operacionin do e zbatojë vetëm me Aishen, meqë të dy besojnë në pafajësinë e Esrës.

Gjatë atij operacioni, Aisheja qëndron në gatishmëri në makinë, gati për çdo ndërhyrje dhe me kufje, dëgjon çdo gjë që flitet për t’a pasur situatën nën kontroll. Taktikat që përdor Feriti për t’a zènë Xhansunë dhe màfìan për të cilën ajo punon, do e bëjnë xhelòze Aishen. Çaste më vonë, kur Feriti del para màfìas kryesore që është shënjestruar, Aisheja fríkësohet sepse Feritin e rrethojnë disa burra të àrmàtosur. Ajo rrezìkon veten duke ndërhyrë në operacion por kur mbërrin ajo, Feriti tanimë e ka shpëtuar veten.

Muzo zgjohet në mëngjes në sallon, sepse dhomën e tij ia ka liruar Nalanit, që ajo të mos përjetojë sikletin e përballjes me Sedatin. Sapo zgjohet, ai i shkon pranë Sedatit për t’i folur për marrëzinë e mbrëmjes së kaluar por Sedati nuk duket aspak i penduar. Ai thotë se është lodhur nga përpjekjet për t’a bërë atë martesë të funksionojë, ndaj nuk do hedhë më asnjë hap kundrejt saj. Sedati largohet për në punë, por mendja e tij është ende e turbulluar nga gjithçka që ndodhi dhe mërzìnë e shpreh hapurazi.

Atij i shkon pranë Ipeku, sekretarja e tij, e cila i bën komplimente të njëpasnjëshme, aq sa atij i zhdùket totalisht mèrzia dhe madje i thotë edhe asaj se ia ndryshoi totalisht energjinë. Sakaq, në shtëpi, Nalani zgjohet, lë takim me Hajriun për të ngrënë mëngjesin jashtë dhe bisedon në fshehtësi me Hafizenë, të cilës i tregon se ka vendosur të bëjë gadi valixhet e të largohen sëbashku por deri në momentin final nuk do i tregojnë njeriu. Nalani i thekson Hafizesë se as nëna saj nuk do ishte dakord të vazhdonte martesën me dikë që i ka ngrítur dorën.

Hafizeja bie dakord me të dhe i beson në çdo hap, ndaj dhe i premton se do bëhet gadi pa e vënë re njeri. Nalani del nga shtëpia më e qetë se kurrë dhe më e vendosur se asnjëherë më parë. Ajo takohet dhe me Hajriun, të cilit i tregon se ka vendosur të divòrcohet nga Sedati por nuk i tregon arsyen përfundimtare se përse ajo e mori atë vendim, pasi është e bindur se Hajriu nuk do qëndronte duarkryq por do i jepte një mësim të mirë Sedatit. Përtej Sedatit, Nalani ka një problem për të cilin ende nuk është e vetdijshme.

Ai problem është babai i saj biologjik, Metini, i cili tenton të flasë me Nalanin, duke pandehur se ajo i ka lexuar letrat e tij. Ai shkon deri para vilës së Korolluve por para se të afrohet, atë e vëren Hafizeja, i shkon pranë dhe e ndalon. Mes tyre nis dhe një debat, që merr fund vetëm kur u shkon pranë Rafeti, pasi Hafizeja assesi nuk do që Rafeti të mësojë se kush është në të vërtetë Metini. Ndërsa brenda në shtëpi, dikush ka nisur të qàjë me dènesë. Ai person është Dondyja, e cila shqetësohet për shëndetin e Gylxhihanit por kjo e fundit i premton se çdo gjë do shkojë më së miri.

Dondyja nis të qàjë me dènesë dhe Gylxhihani shqetësohet shumë, ndaj dhe e pyet përse po qan në atë formë. Gylxhihana emocionohet nga përgjigjia e Dondysë, e cila shfaq shumë dashuri duke treguar se po qan nga fríka se mos Gylxhihana ka ndonjë problem shëndetësor. Mes lotësh dhe buzëqeshjes, Gylxhihana i premton se do shkojë gjithçka mirë, se ajo gëzon shëndet të plotë. Gjatë asaj kohe, Nalani zgjohet nga gjumi që ka bërë në dhomën e Muzos, i cili u vetofrua t’ia lironte dhomën dhe për vete ka fjetur në sallon.

Nalani zgjohet, telefonon Hajriun për të lënë takim me të dhe me nxitim përgatitet në dhomën e Sedatit. Sapo del që aty, Nalani i sqaron Hafizesë se i ka dhënë fund martesës me Sedatin dhe i thekson se as Ferideja nuk do pranonte që e bija të qëndronte me një person që ngre dorë kùndrejt saj. Hafizeja bie dakord dhe pranon edhe që të bëjnë çdo përgatitje në heshtje, pa i treguar njeriu se do largohen nga ajo shtëpi. Pas asaj bisede lehtësuese me Hafizenë, Nalani largohet për në takim me Hajriun.

Ajo i tregon edhe atij se martesa ka marrë fund njëherë e mirë, por nuk i tregon që Sedati ngriti dorën ndaj saj, sepse e di që Hajriu nuk do qëndronte dot duarkryq. Sakaq, Sedati nuk e mendon veten aspak gabim. Muzaferi i shkon pranë Sedatit për t’i tërhequr veshin për çfarë po bënte mbrëmjen e shkuar por Sedati nuk është aspak i penduar dhe sqaron njëherë e mirë se nuk do hedhë më asnjë hap për martesën me Nalanin, veçanërisht tani që ka vdèkur Ferideja, të cilës ai i drùhej.

Ai shkon në kompani, në krye të punës që i janë ngarkuar dhe ndonëse shkon shumë i trazuar dhe i përhumbur në mendime, sekretarja e tij Ipeku e bën të ndihet shumë i veçantë me komplimente dhe detaje që ka vënë re tek ai. Paralelisht, në shtëpi, Metini shkon sërish të takojë Nalanin, me idenë se ajo i ka lexuar letrat dhe kërkon të ballafaqohet me të por Hafizeja i del përpara dhe e ndalon. Rafeti i shikon nga larg duke debatuar me zë të lartë dhe mimika të ashpra por kur u shkon pranë, Hafizeja e modifikon situatën që ai të mos dyshojë gjë.

Doruku do emocionojë Asijen me dhuratën e papritur; me unazat e prindërve që ai i ka vënë në një varëse. Ajo e pranon dhe mëse e emocionuar, vazhdon skemën e aktrimit me të. Ndërkohë, pastruesja e shkollës zbulon që dikush gjendet i mbyllur në depon e shkollës por nuk ka çelësa, ndaj lajmëron Orhanin. Ky i fundit shkon me nxitim, zgjon Berkun dhe mëson nga ai se çfarë ka bërë Tollga, ndaj kupton se duhet të nxitojë. Sado që Orhani nxiton, ai nuk mbërrin dot në kohë në skenë.

Kur shikon këmbëzën e tërhequr, ai del përpara Dorukut që ai të mos rrezìkohet dhe kështu, përfundon duke e marrë ai plùmbin mbi trup. Orhani bie në çast pa ndjenja dhe me shumë nxitim dërgohet me ambùlancë në spìtal. Sëbashku me të, shkon edhe familja e tij dhe nxënësit që po bënin numrin teatral. Drejtori i shkollës gjithashtu shkon në spìtal, sëbashku me Akifin. Të gjithë ndodhen aty kur marrin lajmin e mirë se ai ka shpëtuar gjàllë dhe pa rrezìk për jetën por i ka humbur të dy këmbët e tij.

Lajmi bie si bòmbè tek ato, veçanërisht tek Shengyli, e cila pìkëllohet e tëra. Ditët kalojnë dhe Orhani rikthehet në shtëpi, duke u ndjerë si bàrrë për të gjithë. Gjatë atyre ditëve, Shengyli bën çdo gjë e vetme dhe pret që Akifi t’i japë një dèmshpërblim meqë aksìdenti ndodhi në ambjentin e punës dhe nga një nxënës që ai e ka marrë në shkollë. Akifi pretendon t’a mbulojë gjithë dèmshpërblimin vetëm duke paguar semestrin e mbetur të fëmijëve në shkollë por Shengyli nuk bie dakord me aq pak para.

Ajo reagon ashpèr, aq sa Akifi e heq edhe nga puna. Ai largohet prej saj duke i hèdhur në fytyrë paratë e atij muaji që ajo po e mbyll punën më herët dhe kështu, e lë atë mes lòtësh. Por dhìmbja tyre nuk mbyllet me aq sepse shkaktari i gjithë asaj ngjarjeje, Tollga, del nga bùrgu. Fëmijët mësojnë se ai është liruar dhe humbasin torùan nga padrèjtësia e madhe që po ndodh. Pa humbur kohë, Doruku dhe Omeri planifikojnë të vënë dorë në atë çështje, duke i shkuar në shtëpi Tollgës për të kërkuar llogari.

Doruku i ka vendosur unazat në një vàrëse dhe ia tregon Asijes gjatë aktrimit, duke dalë nga skenari që kishin. Ajo emocionohet së tepërmi dhe e vlerëson pafund gjestin e Dorukut, ndërkohë që vazhdojnë aktrimin. Sakaq, Berku vjen në vete, troket në derë derisa dikush e dëgjon dhe me nxitim i dërgojnë fjalë Orhanit, si përgjegjës i depove dhe njëkohësisht mban dhe çelësat që të mund të lìrojë Berkun që aty. Berku rrëfen para Orhanit me një frymë se çfarë ka bërë Tollga si dhe i thekson se nuk ka shumë kohë.

Orhani vrapon nga frìka se një prej fëmijëve mund të mbesë i vdèkur nga àrmà e vërtetë e mbushur me plùmba, por në fakt, është ai që mbetet i lènduar nga ai plùmb, sepse i hidhet para Dorukut për t’a shpëtuar, kur shikon që nuk i ka mbetur më kohë për të sqaruar e ndaluar situatën me fjalë. Orhani mbetet pa ndjenja dhe lahet në gjàk, në sytë e të gjithëve, gjë që i trìshton po aq sa i shòkon. Të gjithë sëbashku nxitojnë për në spìtal, ku do presin me padurim të mësojnë gjendjen e Orhanit.

Ndërkohë, Akifi vijon të kèrcènohet nga personi anonim, pa e ditur se ai është Erhani me të cilin ai ndan hallin. Tanimë shifra ka arritur një shumë marramendëse dhe Erhani është i bindur se do i marrë. Por, Akifi shkëputet prej tij për të shkuar në spìtal, ku një pas një marrin dy lajme, të mirin dhe të keqin; i miri është se Orhani nuk ka më rrezìk për jetën ndërsa lajmi keq është se ai për momentin është i paralìzuar nga këmbët, sepse nuk i ndjen aspak. Lajmi bie si bòmbè për të gjithë, veçanërisht për Shengylin.

Ajo i drejtohet Akifit pak ditë më vonë, duke i kërkuar t’i japë dèmshpërblim për çfarë i ndodhi bashkëshortit të saj në ambjentet e punës. Akifi pranon dhe thotë se ka menduar t’u paguajë këstet e shkollës fëmijëve për atë vit, gjë që Shengylit i duket qèsharake dhe reagon si mos më kèq, ndaj Akifi ia hèdh paratë në fytyrë, e heq edhe nga puna dhe largohet duke thënë se ajo nuk ka fare krenari. Paralèlisht, fëmijët në shkollë mësojnë se Tollga është liruar nga bùrgu. Ato nuk qëndrojnë duarkryq por me nxitim shkojnë tek shtëpia tij.

Gylsymi frìkësohet pafund nga Xhavidana, e cila i lë asaj të kuptojë se nuk e llogarit atë fare, përderisa nuk po llogarit as fëmijën e fëmijës së saj, foshnjën që pret Rejhani me Emirin. Fjalët e Xhavidanës janë mëse të vërteta kësaj rradhe, ndaj dhe Gylsymi frìkësohet. Ajo zgjohet në mes të natës nga gjumi, për shkak të maktheve që shikon me Xhavidanën, sikur ajo po e mbýt në gjumë. E shqetësuar pafund, ajo ngrihet dhe shkon në dhomën e Hikmetit, ku ndan hallin e saj me të, edhe pse e di që ai nuk mund të flasë dot apo të reagojë në ndonjë lloj forme tjetër.

Ashtu si Gylsymi nuk fle dot për shkak të Xhavidanës, Emiri nuk fle dot për shkak të Gylsymit, të analizës së ADN-së që rezultoi nègative. Rejhani zgjohet dhe vëren që ai nuk ka fjetur fare, ndaj dhe e pyet çfarë po ndodh, por Emiri nuk i tregon të vërtetën, sepse nuk e gjen guximin e duhur. Një tjetër person, atë natë nuk e zë dot gjumi nga shqetësimet. Ai person është Narini, e cila edhe tenton t’i tregojë Kemalit të vërtetën mbi Ojën por as ajo nuk e gjen guximin, sepse nuk do t’a lèndojë të dashurin e zemrës së saj.

Si zgjidhje për situatën ku ndodhen, ajo mendon të thërrasë Ajnurin, shoqen e saj dhe të Erhanit, të cilës shpreson t’i besojë Oja. Narini i takon vajzat me njëra tjetrën dhe Oja përlòtet pafund kur dëgjon versionin më të keq të një njeriu, kur Ajnuri flet për Erhanin. Oja qàn në supin e Narinit dhe kjo e fundit pandeh të jetë mbyllur rrezìku që Oja po i kànos në lidhje me gjyqin e kujdestarisë së Masallit, por jo. Mëngjesin e të nesërmes në gjykatë, Oja shfaqet dhe zhgènjen e frìkëson njëkohësisht Rejhanin.

Ndërsa në anën tjetër, Xhavidana del nga shtëpia me qëllimin që të gjejë màgjistaren, ilaçi i së cilës ia solli fytyrën në atë gjendje. Ajo, jo vetëm që nuk e gjen màgjistaren por gjen pas derës edhe disa gra të tjera, me të njëjtat shenja në fytyrë dhe me të njëjtën lidhje me màgjistaren në fjalë, që i ka màshtruar të gjitha. Sakaq, Rizai atë ditë do màshtrojë Shehrijen, por me qëllim të mirë. Ai ka paguar një grua që të hiqet si e fejuara tij, të shkaktojë debat me Shehrijen e më pas t’i japë fund fejesës vetëm për të mbrojtur Shehrijen e për t’a bërë atë për vete.

Gylsymi merr një kèrcènim shumë të vërtetë dhe të frìkshëm nga Xhavidana, e cila e frìkëson aq shumë saqë e zgjon natën nga gjumi duke i dalë në màkthet që përjeton. E tmèrruar nga idea se çfarë mund t’i bëjë Xhavidana asaj, Gylsymi gjen prehje të shkojë pranë Hikmetit, sepse edhe ai është pjesë e tortùrave që Xhavidana ka ushtruar. Edhe pse e di se ai nuk do flasë, Gylsymi e pyet se si ka arritur të martohet me të, me një grua që nuk ka mëshìrë as ndaj të rriturve por veçanërisht edhe ndaj fòshnjeve, fëmijës së djalit të saj.

Djali i saj, Emiri, gjatë asaj nate, qëndron zgjuar sepse sikleti i çështjes së Gylsymit nuk e lë të flejë. Rejhani zgjohet dhe kur shikon që ai nuk ka fjetur fare, çuditet, por Emiri e justifikon veten në një formë të besueshme. Në anën tjetër ndodhet një tjetër person që nuk fle dot dhe ajo është Narini. Njëherë tenton t’i tregojë Kemalit të vërtetën mbi kèrcènimin e Ojës por nuk e bën dot dhe heq dorë. Si zgjidhje të asaj situate, Narini mendon të ftojë në shtëpi Ajnurin, shoqen nga Azèrbàjxhani që ka qenë edhe shoqe e Erhanit.

Sipas Narinit, Oja është verbuar nga dhìmbja dhe mund të mos i besojë asaj por Ajnurit mund t’i besojë. Kështu, Narini ballafaqon që atë natë Ajnurin me Ojën, ku kjo e fundit përlòtet ende më shumë kur dëgjon se sa njeri nègativ ka qenë Erhani, gjatë gjithë viteve që ato e kanë njohur. Oja qàn në supin e Narinit duke e bërë atë të besojë se është bindur në pafajësinë e saj por të nesërmen në mëngjes, Oja zhgènjyeshëm paraqitet në gjyqìn e kujdestarisë së Masallit, duke i shkaktuar Narinit një godìtje të paprìtur.

Ndërkohë, në shtëpinë e tyre, Shehrijes i shkon Rizai me një grua që e prezanton si të fejuarën e tij. Shehrija shòkohet por edhe i fton brenda, ku shumë shpejt, zonja përballë saj ndèz një dèbat nga ku nis t’a quajë Shehrijen të shèmtuar dhe shumë plakë. Pas atyre fjalëve, Rizai thotë se e ka prìshur fejesën pasi nuk ecën dot përkrah me një grua që i flet në atë formë Shehrijes. Kjo e fundit shòkohet ende më shumë ndërsa Rizai me gruan tjetër dalin nga shtëpia dhe përgëzojnë njëri tjetrin për aktrimin që bënë.

Nana shkon shëndoshë e mirë deri brenda në kòmisariat, ku e merr Vollkani pranë vetes për t’i rregjistruar denòncimin që ajo do bëjë. Me duart që i dridhen, Nana i tregon videon ku shfaqet dukshëm Idrisi duke vràrè Azizin. Pasi tregon gjithçka di mbi atë ngjarje, Nana e denòncon Idrisin edhe për vràsjèn e Seherit, vëllait të Jamanit, Jahjasë, si dhe babait të tyre biologjik. Gjithë denòncimin e Nanës, Vollkani e transmeton edhe tek Feriti, i cili telefonon Jamanin pasi Nana largohet nga kòmisariati.

Ai i tregon për denòncimin që ka bërë Nana atë ditë në kòmisariat dhe i thekson se ajo është në rrezìk të madh nga Idrisi, sepse ai nuk do ngurrojë t’a vràsè Nanën kur ka vràrè edhe babanë e vëllanë e tij. Jamani i panìkosur nxiton për në shtëpi, ku kërkon në mbèturina letrën që ka hedhur Xhengeri pasi ai i tha se nuk donte të shihte asgjë nga Nana. Në mbèturina, ai gjen letrën për të cilën bëhej fjalë, e lexon me një frymë dhe kupton se Nana nuk ka qenë tràdhtare por një motër e lènduar që do hàkmerrej për vëllanë.

Nana në ato çaste, rrèmbèhet në mënyrë të papritur nga Idrisi që është futur si shofer i një taksie. Bashkë me Kazimin, ai e dërgon Nanën në mesin e një pylli, ku, pa e menduar dy herë, e qèllon atë me àrmè. Për fat, ai e qëllon thjesht në krah, duke i shkaktuar plàgosje dhe jo vràsjè të menjëhershme. Jamani e telefonon Nanën por telefoni saj është në duart e Idrisit, i cili ia mbyll gojën Nanës dhe e hap vetë telefonatën, pa thënë asnjë fjalë. Sapo shikon thirrjen e hapur, Jamani nis të flasë.

Ai i kërkon Nanës të kthehet sa më parë në shtëpi, duke theksuar se ajo nuk ka përse të arràtiset më sepse ai e ka lexuar letrën dhe beson në pafàjësinë e saj. Nana nuk flet dot sepse ia ka zènë gojën Kazimi dhe telefonata mbyllet me aq për shkak të baterisë që mbaron. Pasi Idrisi mëson se Nana e ka kryer denòncimin në pòlici, ai vendos të vràsè të parin Jamanin, ndaj Nanën e mban gjàllë si kàrrem për Jamanin. Ai e telefonon vetë për t’i treguar se Nana është në duart e tij dhe Jamani lidhet menjëherë me Feritin dhe ekipin e tij pòlicor.

Nana arrin të shkojë brenda në kòmisariat dhe të bëjë denòncimin për vràsjèt që ka kryer Idrisi, ndonëse me prova ka vetëm vràsjèn e Azizit. Vollkani e rregjistron denòncimin e saj dhe menjëherë pas largimit të Nanës, ai i shkon pranë Feritit për t’i transmetuar një më një se çfarë denòncimi ka bërë ajo. Feriti menjëherë telefonon Jamanin, për t’i treguar të njëjtat gjëra që i tregoi Vollkani si dhe për t’i theksuar se me shumë mundësi, Idrisi është në ndjekje të saj për t’a vràrè, ndaj duhet t’a gjejnë sa më parë.

I shòkuar po aq sa i tmèrruar, Jamani shkon me nxitim në shtëpinë e tij dhe gërmon në mbèturina derisa gjen letrën që i ka shkruar Nana. Ai kupton gjithë të vërtetën, se ajo nuk ka qenë asnjëherë një tràdhtare por ka qenë thjesht e màshtruar nga Idrisi. Në momentin që ai lexon letrën, Nana rrèmbèhet nga Idrisi dhe Kazimi, të cilët e dërgojnë në mesin e një pylli dhe pa iu dridhur qerpiku, Idrisi qèllon drejt saj me àrmè por për fat, vetëm e plàgos në krah, nuk i jep fùnd jetës menjëherë.

Nana sypatrembur, i tregon se tanimë e ka denòncuar në pòlici dhe e ka dorëzuar videon si provë, ndaj nuk i mbetet asgjë pishman edhe nëse ai e vrèt. Në çast, në telefonin e Nanës vjen një thirrje nga Jamani. Asaj thirrjeje i përgjigjet Idrisi, pa e hapur gojën fare dhe pa e lejuar as Nanën të flasë. Kjo e fundit, arrin të dëgjojë Jamanin që mendon se ia ka hapur ajo telefonin dhe i thotë se e ka lexuar letrën e saj, është i bindur se është e pafajshme dhe nuk ka nevojë të arràtiset më prej tij.

Për shkak të baterisë që mbaron, telefonata mbyllet me aq. Jamani nuk di nga t’a kërkojë por vetëm lajmëron Feritin për atë çfarë sapo ndodhi. Feriti me gjithë ekipin e tij vihet në kërkim të Nanës, por duke mos hequr dorë nga çështja e Esrës, për të cilën ngulmon Aisheja se do t’a zgjidhë e vetme. Ndërkohë, Kazimi e mban Nanën si pèng, për t’a tërhequr Jamanin drejt vetes, me planin e qartë që të vràsè edhe Jamanin që i solli fundin atij. Idrisi e telefonon dhe i tregon hapurazi se ai e ka rrèmbyèr Nanën dhe me aq, e mbyll thirrjen telefonike.

Familja Korollu do trònditet nga shpìfja që ka bërë Emiri, sepse Gylxhihana nuk e beson Selenën, sado që ajo i betohet se kurrsesi nuk mund të ketë diçka mes saj dhe Emirit apo mes saj dhe kujtdo mashkulli tjetër që nuk është Leventi. E lènduar nga mosbesimi i nënës së saj, Selena kthehet në dhomë, ku e gjen Leventi, që vëren menjëherë sytë e Selenës të mbushur me lòt. Selena nuk duron dot më por e rrëfen gjithë ngjarjen se çfarë ka shpifur Emiri dhe që nëna saj nuk po e beson atë por po beson Emirin.

Pavarësisht se sa mllèf dhe irrìtim ndjen, Leventi përmbahet por edhe premton se do e rregullojë ai atë situatë, pa përdorur dhùnë. Ndërkohë, nëna e saj Gylxhihana që i shkaktoi atë lèndim të madh, po shikon Rafetin që po hap një kuti të ardhur në shtëpi ndërmjet postës dhe brenda asaj kutie, ka një numër shumë të madh letrash, të gjitha për Nalanin. Ato letra, janë të dërguara nga Metini, i cili aty ka gjetur guximin t’i rrëfejë të vërtetën Nalanit, se është babai i saj biologjik.

Hafizeja e di se çfarë përmbajnë ato letra si dhe kujton faktin që Ferideja ia ka lënë amanet që t’a ruajë Nalanin nga Metini, ndaj i merr letrat para se të hapë Rafeti ndonjërën prej tyre dhe atij ia shpjegon sikur letrat kanë ardhur nga shtëpia e fëmijëve jetìmë, ku Ferideja ka bërë shpesh dhurime dhe tani ato duan t’a ngushëllojnë Nalanin për humbjen. Nalani në ato momente, ndodhet në lokalin ku do darkonte me Bilurën dhe Hajriun, ku për fat, ky i fundit ngrihet nga tavolina për të shkuar në tualet para se Sedati të mbërrijë në lokal.

Sedati bàstis vendin dhe i flet si mos më kèq Nalanit por edhe Bilurës, që e kanë gènjyer se gjoja do qëndronin në shtëpi. Nalani nuk e duron të folurën e Sedatit në mesin e të gjithëve ndaj largohet me të për në shtëpi por Bilura shqetësohet aq shumë, saqë telefonon Muzaferin dhe i kërkon të nxitojë për në shtëpi sepse Sedati mund të humbasë torùan në dèbatin e ndèzur me Nalanin. Muzaferi bën siç Bilura i kërkon dhe për fat, mbërrin në momentin e duhur, sapo Sedati ngre dorën për t’a qëllùar Nalanin.