Author: Telenovela

Rejhani krìtikon shumë ashpèr Gylsymin, të cilën e mendon të jetë motra e saj. Pa e zbutur fare situatën, ajo e merr dhe sëbashku dalin nga shtëpia. Sapo ajo largohet, Xhavidana shfrytëzon rastin për të nxìtur djalin e saj kùndër Rejhanit. Sipas Xhavidanës, Rejhani jo vetëm që i ka bërë padrèjtësi Nigarit, por edhe po e mban të fshèhtë fàjin e së motrës. Ajo shton se, drejtimi i shtëpisë është shumë i gàbuar në këtë formë. Fjalët e saj e fusin në mendime Emirin, i cili e telefonon Rejhanin por nuk merr asnjë përgjigje nga ajo, edhe pas disa thirrjesh.

Më në fund, Rejhani vjen në shtëpi. Ajo e gjen të buzëqeshur Xhavidanën që lumturohet duke menduar se Rejhani do e vazhdojë padrèjtësinë, por nuk ndodh ashtu. Rejhani i hap derën dy të ftuarve të saj, Nigarit dhe Seferit. Para të gjithëve, Rejhani thotë se gàbimisht i ka bërë padrèjtësi Nigarit, prandaj dhe i kërkon falje, si dhe e rikthen në punë, sëbashku me Seferin. Megjithatë, Rejhanin e çon deri në fund atë çështje dhe tregon se kush është hàjduti i vërtetë.

Me shumë kèqardhje dhe turpërim, Rejhani tregon se motra saj Gylsymi është autorja e atij veprimi dhe menjëherë dòrëzon orën tek Emiri. Ky i fundit ndihet mëse krenar me Rejhanin ndërsa Rejhani vetë mbyllet në dhomë, e trìshtuar. Personi që irrìtohet më së shumti, është Xhavidana. Ajo shpèrthen para Gylsymit por kësaj here Gylsymi nuk e lejon t’i flasë më kèq, duke theksuar se për shkak të saj, ajo shikohet si e pàvlerë nga të gjithë.

Në anën tjetër ndodhet Oja. Ajo i shkon në kompani vëllasë së saj, Kemalit, për t’a krìtikuar që po e largon dhe po e lèndon Narinin, ashtu siç ka bërë me çdo njeri tjetër. Oja largohet me aq por teksa largohet, takon rastësisht Erhanin. Ky i fundit, vendos ta shfrytëzojë pëlqimin e qartë që ajo ka për të dhe e fton në një darkim. Ndërsa Kemali, i mendon shumë fjalët e së motrës. Duke marrë shkas nga ato  fjalë, ai i bën një surprizë Narinit, në restorant, ku ai e mbush gjithandej me tullumbace në formë zemre dhe i del asaj përpara, i ulur në gjunjë.

Rejhani e ka të véshtirë t’a marrë veten pasi mëson se Gylsymi është hàjdutja e orës për të cilën ajo ka akùzuar dhe ka dëbùar nga puna Nigarin, rrjedhimisht edhe Seferin. Ajo nuk tregohet aspak tolerante por i flet aq réndë dhe ashpèr sa duhet. Megjithatë, ajo merr Gylsymin dhe largohen nga shtëpia për pak. Xhavidana shfrytëzon situatën për t’a nxìtur Emirin kúndër Rejhanit. Ajo i thotë se Rejhani nuk është e aftë në drejtimin e shtëpisë sepse po bën një sy qòrr dhe një vesh shurdh para fájtores së vërtetë, vetëm sepse është e motra.

Emiri névrikoset që Rejhani ka dalë nga shtëpia pa e folur çfarë ka ndodhur dhe e telefonon atë disa herë rradhazi, por nuk merr dot asnjë përgjigje nga ajo. Pak çaste më vonë, Rejhani kthehet në shtëpi me Gylsymin. Xhavidana e ka gojën vesh më vesh, nga gàbimi që pàndeh se po bën Rejhani por para se Rejhani të flasë, dëgjohet zilja e derës. Ajo i hap derën Nigarit dhe Seferit, të cilët kësaj here vijnë me kokën lart, ndryshe nga ikja nga shtëpia që ishte me kokën poshtë. Para të gjithëve, Rejhani pranon se ka gàbuar.

Ajo tregon se i ka bërë pádrejtësi Nigarit, edhe pse nuk ka qenë e qëllimshme. Duke kërkuar shumë falje nga Nigari, nga Seferi dhe të tjerët në shtëpi, Rejhani gjithashtu tregon se fájtorja e vërtetë është Gylsymi. Emiri ndihet krenar me drejtësinë e gruas së tij, gjë që ia prísh planet tótalisht Xhavidanës por edhe e tríshton së tepërmi Rejhanin, aq sa ajo nuk ngrihet nga shtrati. Xhavidana nxèhet së tepërmi dhe pretendon t’a nxjerrë inàtin tek Gylsymi por kjo e fundit, i ulèret duke i thënë se për fàjin e saj, u bë njeriu më pa vlerë në atë shtëpi.

Sakaq, në anën tjetër, Oja i shkon në kompani vëllai të saj Kemalit, për t’a krítikuar si mos më kèq për ngurtësinë e tij para Narinit. Ajo i thotë se me këtë ecuri, do mbesë i vetëm edhe pak vite, sepse po i largon e po i léndon të gjithë që ka rreth e rrotull. Duke marrë shkas nga ato fjalë, Kemali thyèn çdo parim dhe akull brenda vetes dhe i bën surprizë Narinit në restorant, ku e mbush gjithë vendin me tullumbace në formë zemrash, në të njëjtën kohë kur në një vend tjetër, Oja po takohet me Erhanin, i cili në atë takim sjell lule për të.

Aliu ndodhet në punë, me Vollkanin pranë vetes, i cili po bën maksimumin për t’a afruar Aliun me Dujgunë si më parë. Ai e ka tentuar këtë që nga fillimi i ndarjes së tyre dhe veçanërisht pasi Dujgu i ka treguar arsyen e vërtetë përse është larguar nga dasma duke e bráktisur paprítur. Kësaj rradhe, Vollkani do dëgjojë Aliun për herë të parë duke e pranuar që për Jamurin nuk ka ndjerë kurrë, se ka qëndruar me të me shpresën se do mund të ecte ajo lidhje por është bindur tanimë se nuk do ecë asnjëherë.

Gjithë këtë bisedë, e dëgjon edhe Jamuri, e cila vrapon për në zyrën e saj duke qàrë. Paralèlisht, Dujgu dhe Kàraja po flasin për Jamurin. Dujgu nuk shpreson më kurrë për një të ardhme me Aliun sepse beson në shtatzèninë e Jamurit por kur këtë e ndan me Kàranë, kjo e fundit nuk e beson aspak. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Nana, ende e mbajtur pèng. Ajo arrin të telefonojë Jamanin por nuk arrin dot t’i tregojë se ku ndodhet. Pa e vazhduar më gjatë bisedën, rrèmbyèsi i shkon pranë Nanës me armë në dorë dhe telefonata mbyllet.

Shumë shpejt, Jamani merr një tjetër telefonatë. Kësaj rradhe është organizatori i rrèmbìmit të Nanës. Ai, ármíku i sajùar i Jamanit për fàj të Idrisit, i vë kushte Jamanit për shpëtimin e Nanës dhe pa i menduar aspak më gjatë, Jamani i pranon. Megjithatë, ai bën planin e saktë që atë çështje t’a zgjidhë në mënyrën e tij dhe për këtë merr àrmèn e gjithmonshme. Pranë àrmìkut të Jamanit, ndodhet edhe Idrisi. Ato të dy i kanë ngritur një kúrth Jamanit, që ai të mos ketë nga t’i shpëtojë plúmbave.

Asnjëri prej tyre nuk e mendon opsionin që Jamani t’a ketë zbuluar atë kúrth dhe t’i ketë dalë sipër, por Jamani e bën. Breshëria e plúmbave që dëgjohet, do tríshtojë vetëm Nanën, e cila mérzitet së tepërmi. Ajo e mban veten fàjtore duke menduar që Jamani vdìq duke e shpëtuar atë dhe Jusufi mbeti i vetëm. Lótët e saj i fshín ardhja e Jamanit që e merr Nanën dhe e shpëton që aty. Ai e rikthen në shtëpi, shëndoshë e mirë, ndërsa për vete vazhdon me planin e mirëorganizuar të tij dhe arrin t’a zèrë ármíkun që Idrisi i krijoi. Edhe pse Jamani e sqaron se ai nuk i ka bërë asnjë prej kríméve për të cilat akùzohet, ai nuk e mëson dot që Idrisi qëndron pas atij plani.

Nana vendos të mos e humbasë mundësinë e telefonit dhe pasi Idrisi nuk i përgjigjet, ajo telefonon Jamanin. Ky i fundit pyet për vendin ku ndodhet por Nana nuk di si t’a përshkruajë. Ajo tenton t’ia tregojë duke hapur kamerën me të por teksa në kamera përpiqet t’ia tregojë vendin, një prej rrèmbyèsëve i shkon pranë me àrmè në kokë. Ármiku i Jamanit që e organizoi atë rréng, e telefonon Jamanin për t’i vënë disa kushte për lírimin e Nanës dhe Jamani i pranon ato kushte pa hezituar fare.

Edhe pse e pranon, Jamani është i bindur që çështjen do e zgjidhë me àrmè, si përherë. Ai i drejtohet vendit ku është lënë takimi, ku ármíku tij sëbashku me Idrisin kanë krijuar një kúrth të madh që siguron vdèkjen e Jamanit në fund por Jamani tregohet vigjilent dhe nuk bie në atë kúrth. Të shténat e njëpasnjëshme të àrmève që dëgjohen lehtësisht nga të gjithë, i bëjnë të mendojnë se Jamani ra në rrèngun e tyre dhe vdìq. Edhe Nana i dëgjon atë të shténa, që e mérzisin së tepërmi, duke menduar se Jamani húmbi jetën për t’a shpëtuar atë.

Ajo e mban veten fàjtore, si personi për fàj të së cilës Jusufi do humbasë edhe personin e fundit që i ka mbetur në jetë. Ato mendime, ia shùan ardhja e vetë Jamanit, që futet në dhomën ku ajo po mbahet péng dhe e shpëton. Përveçse dërgon Nanën shëndoshë e mirë në shtëpi, Jamani zè edhe ármíkun e tij të ri, me të cilin flet me një gjuhë të áshpër dhe e bind se ai nuk i ka bástisur asgjë dhe se të gjitha kanë qenë veçse shpífje. Ndërsa në anën tjetër ndodhet vëllai i Jamanit, për të cilin Jamani ende nuk është në dijeni.

Ai është Aliu, dashuria e të cilit për Dujgunë, nuk është zbehur asnjë ditë, pavàrësisht se çfarë ka ndodhur. Në një rrëfim me dorë në zemër para Vollkanit, Aliu thotë se nuk ndjen dot fare për Jamurin dhe është i sigurtë që asnjëherë nuk do mundet të ndjejë. Jamuri e dëgjon dhe e píkëlluar kthehet në zyrën e saj, duke qàrë me dènesë. Paralèlisht, për të po flet Dujgu me Káranë. Kjo e fundit, dëgjon Dujgunë që tregon për shtatzèninë e Jamurit por përveçse shókohet, Káraja nuk e beson dot diçka të tillë.

Xhana largohet nga Rafeti kur pranë u shkon Xhaviti dhe menjëherë i drejtohet shtëpisë, pranë Alpit. Fillimisht ajo i përgatit ushqim, më pas përpiqet t’ia thotë me shumë butësi se Rafeti mund t’ia paguajë të gjithë bòrxhet e mëdha që ka, në këmbim të tërheqjes së denòncimit ndaj Sedatit. Mëse i frùstruar, Alpi ngrihet nga tavolina dhe refuzon të jetë pjesë e një marrëveshje të tillë. Gjatë asaj kohe, Rafeti qëndron përballë Xhavitit. Ky i fundit, ndodhet aty vetëm për hir të Gylxhihanës.

Edhe pse e dashuron, ai nuk e duron dot mèrzinë që asaj po i shkakton divòrci dhe pranon të ndërhyjë që ato të mos ndahen, siç Gylxhihana ia ka kërkuar. Xhaviti i thotë me gojën plot Rafetit se Gylxhihana kurrë nuk i ka dhënë shkak për t’i shkuar nga pas apo për të kujtuar kohën kur ato kanë qenë të lidhur. Ai shton se e dashuron me shpirt dhe do bënte një gàbim tràshanik po t’a divòrconte për çfarë kanë pasur dikur me njëri tjetrin ato të dy. Pa thënë asnjë fjalë, Rafeti largohet.

Ai shkon në shtëpi, me gjithë mllèfin që i është mbledhur dhe i del përpara Gylxhihanës për t’i thënë se nuk duhet të fusë njeri për të ndërhyrë mes tyre dhe se për asnjë arsye në botë nuk do kthehet nga vendimi për divòrc. Madje, ai i kërkon që të mos e vonojë më tepër largimin nga shtëpia sepse tani nuk do t’a fshèhë nga askush që po divòrcohen. Paralèlisht, nusja e tyre Nalani, futet shumë në mendime për shkak të sjelljes së vajzës së tyre, Selenës. Ajo dýshon se Selena është personi që i ka dërguar letrën në dhomë.

Dýshimet ia marrin gjithë humorin dhe përqëndrimin, prandaj kur Binura i shkon për vizitë, Nalani rrëfen përciptazi gjënë po e mundon. Nalani vendos të marrë parasysh këshillën e saj dhe e fton Selenën në një ballafaqìm. Hapurazi e pyet Selenën se çfarë pròblemi ka me të që po e thùmbon në mënyrë të vazhdueshme por pa i thënë gjë konkrete, Selena i kërkon Nalanit të futet sërish në shina sepse po gàbon shumë rèndë. Duke e lënë sërish të mbýtur në dýshime dhe në lòt, Selena largohet.

Nalani qëndron e vetme në dhomën e saj, e mbushur me dyshìme se kush mund të jetë personi që e ka parë duke u puthur me Hajriun. Në mendjen e saj, vazhdimisht mblidhen vetëm momentet e thúmbimeve të Selenës, gjë që e bën shumë të dyshòjë tek ajo. Vetëm pak çaste më vonë, Binura i shkon vizitë në shtëpi dhe duke e parë aq të bréngosur, e détyron të flasë se çfarë po e mundon. Por, megjithatë, Nalani nuk e shpreh gjithë shqétësimin në mënyrë të drejtëpërdrejtë.

Ajo tregon përciptazi se çfarë dyshìmesh ndjen lidhur me dikë tjetër dhe këshilla e shoqes së saj të ngushtë, është që t’a marrë përballë vetes atë person që po e bën të dyshòjë dhe t’a pyesë në mënyrë të drejtëpërdrejtë se çfarë po tenton të thotë. Duke marrë parasysh këshillën e Binurit, sapo ajo largohet, Nalani e thërret Selenën për të biseduar me njëri tjetrin. Selena pranon dhe kështu futen në zyrën e Rafetit, ku Nalani hapurazi e pyet nëse i ka mbetur pèng ndonjë gjë pa ia thënë asaj sepse i duket se po e thúmbon vazhdimisht.

Selena nuk e mohon por as nuk thotë diçka shumë konkrete. Ajo e krítikon që nuk ka qenë pranë Sedatit në momentin e zénkës së tij me Alpin në dasmën e Muzos, duke thënë se është gruaja e tij dhe duhej ajo t’a ndalonte nga përlèshja fizike. Për më tepër, e quan sjelljen e Nalanit shumë të gàbuar dhe me aq, largohet, duke e lënë Nalanin me lòt në sy. Paralèlisht, me lòt në sy mbushet edhe Gylxhihana, për shkak të Rafetit. Ky i fundit, atë ditë është takuar me Xhavitin, në restorantin ku ishte me Xhanën.

Xhaviti, duke ndjerë kéqardhje për gjendjen e Gylxhihanës, i kërkon Rafetit që t’a vlerësojë gruan që ka në krah e të mos e mérzisë sepse mes tyre asnjëherë nuk ka ndodhur asgjë, që nga momenti që ato të dy janë fejuar. Ndërhyrja e Xhavitit e névrikos ende më shumë Rafetin, i cili i kërkon Gylxhihanës të largohet nga shtëpia, duke i theksuar se nuk do tërhiqet nga vendimi i tij. Në ato momente, Xhana po i kërkon Alpit të tërhiqet nga vendimi tij e të heqë padínë ndaj Sedatit, duke i premtuar shlyerjen e gjithë bórxheve të tij, por Alpi nuk pranon.

Shèrbëtorja e re që Nebahati punëson pas vdèkjes së Hatixhesë, gjen një vëth në shtëpinë e tyre verore. Ajo nuk e di se vëthi nuk është i Nebahatit, prandaj ia dòrëzon pa e kuptuar se çfarë do shkaktojë. Nebahati nuk reagon para saj por shèmbet e tëra përbrenda dhe më e trìshtuar se kurrë, telefonon Suzanën për t’u takuar. Ato takohen dhe Nebahati i tregon vëthin, duke treguar dhe bindjen që ka krijuar se Akifi po e tràdhton. Më në sìklet se kurrë, Suzana përpiqet t’ia heqë mendjen duke thënë se ndoshta gjithçka është një kèqkuptim.

Menjëherë pas largimit të Nebahatit, Suzana telefonon Akifin, e fton në takim dhe i tregon atij se çfarë po ndodh, në mënyrë që të gjejnë ndonjë zgjidhje para se Nebahati të shpèrthejë. Ndërsa në anën tjetër, Ajbykeja është tùnduar nga oferta Akifit për Omerin dhe Asijen. Ajo është e trìshtuar që për vete nuk shkon dot në kolegj dhe hapurazi, para nënës dhe vëllasë së saj, shprehet se nga shkolla e lagjes ku ajo shkon, nuk do ketë kurrë një të ardhme të mirë dhe do përfundojë duke jetuar gjithmonë si prindërit e saj. Ogulxhani e krìtikon për mënyrën si po flet në sy të nënës së tyre por nëna e tyre e kupton të bijën.

Ajo gjithashtu ndjen kèqardhje dhe vetë, me ngulm, i kërkon Ajbykesë që të mos e lejojë t’i përfundojë jeta në të njëjtën formë. Për t’i dhënë një të ardhme më të sigurt, Shengyli përdor paratë që Suzana ka sjellë për fëmijët. Ajo u thotë se i ka grumbulluar për gjatë gjithë jetës dhe fëmijët e besojnë. Shengyli bën rregjistrimin në kolegj por para Orhanit, ajo tregon të vërtetën e parave. Orhani frùstrohet së tepërmi dhe nuk i pranon jùstifikimet e Shengylit se po t’ia jepte paratë Kadirit ai do i kthente siç bëri tek Akifi.

Ai tenton të dalë nga shtëpia për të tërhequr paratë e për të anùlluar rregjistrimin por dëgjon Ajbykenë tek i thotë Ogulxhanit se nuk do ia falte kurrë babait të tyre nëse do u dilte kùndër për kolegj, ndaj Orhani tërhiqet. Fëmijët shkojnë në kolegj menjëherë të nesërmen por nuk do mirëpriten aspak nga fëmijët e familjeve të pasura. Mes tyre, Doruku do i japë Ogulxhanit dhe Omerit detyra pòshtëruese, në këmbim të heqjes së bòrxhit, ndërsa motra e tij Melisa, i mirëpret dhe i fton në ditëlindjen e saj.

Ajbykeja mèrzitet shumë që nuk shkon dot për vete në kolegj, pasi e di që nga shkolla e thjeshtë ku ajo studion, nuk do ketë dot një të ardhme të mirë. Ajo e shpreh mèrzinë para nënës dhe vëllasë, duke thënë hapurazi se nuk do që jeta t’i përfundojë si jeta e prindërve të saj. Edhe pse Ogulxhani i kërkon Ajbykesë të heshtë, Shengyli e mirëkupton dhe uron me shpirt që e bija të mos ketë të njëjtin fat. E vendosur për të jetuar për fëmijët, Shengyli përdor paratë që Suzana ka sjellë për fëmijët.

Ajo u premton fëmijëve se do i rregjistrojë menjëherë që atë ditë në shkollë, me paratë të cilat i jùstifikon duke thënë se i ka mbledhur gjatë jetës. Fëmijët lumturohen pafund, ndaj Shengyli shkon që atë ditë në shkollë dhe paguan rregjistrimin e tyre. Kur kthehet në shtëpi, ajo i tregon Orhanit të vërtetën e parave dhe e shpjegon se po t’ia kishte dhënë Kadirit, e sigurt që ai do ia kthente mbrapsht Suzanës. Megjithatë, Orhani nuk pranon t’i përdorin ato para. Ai përgatitet të shkojë në shkollë për t’a tërhequr mbrapsht pagesën por rastësisht dëgjon fëmijët duke folur për të, se si nuk do ia falnin nëse ai do i largonte nga kolegji.

Orhani kthehet mbrapsht dhe nuk diskuton asgjë me fëmijët, përveçse u uron suksese. Në anën tjetër ndërkohë, shèrbëtorja e re që ka filluar punë në vilat e familjes së Akifit, gjen një vëth. Ajo e merr dhe ia dòrëzon Nebahatit, duke pàndehur të jetë e saj, por nuk është. Ai është vëthi i Suzanës që i ka rënë dhe ajo nuk e ka kuptuar ende. Nebahati bindet se Akifi po e tràdhton dhe duke mos e ditur se e tràdhton me Suzanën, e thërret këtë të fundit për të ndarë me të hàllin që i ka rënë mbi kokë.

Suzana i sugjeron të qetësohet e të presë ndonjë shpjegim nga Akifi por sapo Nebahati largohet, Suzana telefonon Akifin dhe i tregon se çfarë po ndodh, që të mund të gjejnë një zgjidhje për atë situatë. Ajo ditë kalon, ndërsa të nesërmen, në shkollën e Akifit, shkojnë edhe fëmijët që ai u dha bursë, si dhe kushërinjtë e tyre. Në një klasë me fëmijët e Akifit, Doruku i përtàll pafund dhe u kërkon të bëjnë gjëra pòshtëruese duke i premtuar se për çdo veprim do ia zbresë nga bòrxhi që i kanë, ndërsa motra e tij Melisa, i mirëpret dhe madje i fton në ditëlindjen e saj.

Narini rikthehet në punën ku ka qenë, si kamariere dhe për këtë nuk e lajmëron fare Kemalin. Ai e mëson rastësisht kur shkon të drekojë me një tjetër biznesmen, me të cilin pretenton të firmosë një marrëveshje me shumë rëndësi. I irrìtuar nga Narini, Kemali i shkon veçmas për t’a pyetur se çfarë po bën dhe për t’a krìtikuar se si kjo mund të ndikojë në kùjdestarinë e Masallit por Narini i përgjigjet duke i thënë se i ka bërë kërkimet e duhura dhe nuk do ndikojë fare tek gjýqì për kùjdestarinë.

Kemali rikthehet në tavolinë por për shkak se ai nuk e prezanton Narinin si gruan e tij, kolegu përballë merr lìrinë e mjaftueshme për t’a komentuar bukurinë e Narinit. Kemali irrìtohet aq shumë nga ato fjalë, saqë dèbaton dhe e prìsh marrëveshjen me të. Gjatë asaj kohe, Narini ndodhet në pjesën e kuzhinës. Asaj i shkon pranë paprìtur Erhani, i cili kërkon llogari nga ajo për heqjen dorë nga seminari në Berlin. Duke kërkuar llogari me ulèritje, Erhani tregon edhe që e ka parë në kompani se si i shkonte nga pas Kemalit.

Ai guxon t’a quajë Narinin femër pà dinjitet por me ato fjalë, vetëm bën që Narini t’i përgjigjet me shpùllë në fytyrë. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Emiri. Ai merr një telefonatë nga Seferi, ku ky i fundit i kërkon ndjesë që ende nuk e ka zbuluar vendin ku e ka lënë Nigari orën e vjèdhur. Seferi e beson që ajo e ka vjèdhur dhe i ka premtuar Emirit se do ia tregojë vendin, por tani Seferi thotë se Nigari nuk e pranon ende që e ka vjèdhur, vetëm qàn dhe thotë se nuk e ka bërë ajo. Fjalët e Seferit, ndikojnë së tepërmi tek Emiri.

Ai vendos të flasë me Gylsymin, t’i kërkojë t’a pranojë se e ka vjèdhur, dhe nëse ajo do i premtojë se nuk do bëjë më diçka të ngjashme, ai do ia hedhë krahëve dhe askush nuk do e mësojë që e ka bërë ajo. Rejhani e dëgjon, shòkohet dhe prìsh marrëdhënien me Emirin që e shikon si shumë fàjtor. Shumë shpejt, pajtimin e tyre do e mundësojë Zejnebi, e cila vendos t’i tregojë Zejnebit të vërtetën, që orën e ka vjèdhur Gylsymi. Mëse e tùrpëruar, Rejhani vrapon për tek Emiri që t’a përqafojë e të pajtohen.

Xhavidana lumturohet shumë duke menduar se plani i saj ka dhënë rezultat dhe ka prìshur marrëdhënien mes Emirit dhe Rejhanit por shumë shpejt kupton se gàbohet pasi i shikon ato të dy sëbashku. Emiri, duke dýshuar shumë se vjèdhjen e ka kryer Gylsymi e jo Nigari, e rimendon kthimin e Nigarit në shtëpi dhe teksa e mendon, Seferi e telefonon. Ai i kërkon ndjesë që ende nuk ia ka treguar vendin se ku e ka fshèhur Nigari orën, gjë që Seferi ia premtoi, duke e besuar me të vërtetë që Nigari e ka vjèdhur dhe e ka fshèhur diku atë orë.

Seferi gjithashtu i tregon se Nigari vetëm qàn dhe thotë me këmbëngulje se nuk e ka bërë ajo vjedhjen për të cilën akùzohet. Fjalët e Seferit ndikojnë së tepërmi tek Emiri, ndaj ai vendos t’i shkojë pranë Gylsymit. Emiri i thotë Gylsymit se çfarëdo që ajo ka bërë, mund t’ia falë e t’ia hedhë krahëve, mjafton që ajo të betohet se nuk do e bëjë sërish. Pavàrësisht butësisë me të cilën Emiri i flet, Gylsymi nuk e pranon çfarë ka bërë sepse shikon Rejhanin që po kalon pranë. Madje, qëllimisht, ajo ngre zërin duke thënë se nuk është hàjdute.

Rejhani shòkohet kur mëson akùzën që po i bënte Emiri Gylsymit, të cilës gjithashtu i thotë se mund t’a màshtrojë motrën, por atë kurrsesi. Ajo bisedë që dëgjon, do sjellë një përçàrje të fortë mes Emirit dhe Rejhanit, por Zejnebi shumë shpejt shkon pranë Rejhanit për t’i treguar të vërtetën që Gylsymi e ka vjèdhur orën, dhe Rejhani, e pìkëlluar nga veprimi i të motrës, menjëherë përqafon Emirin, për t’u pajtuar me të. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Narini, e cila pa lajmëruar fare Kemalin, rikthehet në punë si kamariere.

Fati do që Kemali me një kolegun e tij shkon për të drekuar në atë restorant, për të firmosur një marrëveshje. Ai shtànget kur e shikon Narinin por nuk e prezanton si gruan e tij. Rrjedhimisht, kolegu i tij ndjen lìrinë për t’u shprehur siç dëshiron për Narinin, pa e ditur irrìtimin që po shkakton tek Kemali, aq sa ky i fundit heq dorë nga marrëveshja tyre. Ndërkohë brenda në kuzhinë, Narinit i shkon pranë Erhani, që t’i kërkojë llogari përse ajo hoqì dorë nga Berlini dhe teksa e bën këtë, e quan atë “femër pà krenari”, gjë që do bëjë që Narini t’a qèllojë me shpùllë.